II Katedra Malarstwa

Kierownik Katedry
dr hab. Wojciech Gorączniak, prof. UAP

II Katedra Malarstwa jest jedną z pięciu jednostek organizacyjnych znajdujących się na Wydziale Malarstwa i Rysunku Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W jej skład wchodzi siedem pracowni malarskich, prowadzonych przez doświadczonych pedagogów, którzy poza pracą dydaktyczną są również aktywnie działającymi artystami. Przejawia się to w dużej ilości organizowanych wystaw krajowych i zagranicznych, prowadzonych projektach artystycznych i publikacjach, które powstają jako ich uzupełnienie. W ramach działalności katedry prowadzone są międzynarodowe projekty badawcze a także rozwijana jest współpraca z licznymi instytucjami kultury i nauki w Polsce i za granicą.

Pracownie, które składają się na II Katedrę Malarstwa łączy pozornie paradoksalna cecha a mianowicie: różnorodność. Bierze się ona z postaw artystycznych prowadzących je pedagogów, co znajduje swój wyraz w programach poszczególnych pracowni a jej urzeczywistnieniem są prace studentów prezentowane na wystawach końcoworocznych a także liczne dyplomy licencjackie i magisterskie.

Katedra jako jednostka organizacyjna – porządkująca, jest zbiorem pracowni obdarzonych autonomią, która wyraża się w programach pracowni i pozwala studentom doświadczać różnych metod edukacji w zakresie malarstwa. Dzieje się to jednak w ramach ogólnie przyjętych założeń określonych w oczekiwanych efektach uczenia się dla poszczególnych kierunków.

Ze względu na to co napisane powyżej nie można scharakteryzować katedry w sposób zunifikowany czy syntetycznie prezentujący to co najważniejsze, ale to właśnie stanowi jej największą wartość i zaletę. Stwierdzeniem trywialny a jednocześnie najbardziej właściwym i trafnym jest to, że każda pracownia jest inna i realizuje własny program oparty o efekty uczeni się oraz indywidualne doświadczenia i przekonania artystyczne prowadzących. Najlepiej przekonać się o tym zapoznając się z dostępnymi na stronie prezentacjami poszczególnych pracowni, do czego zapraszam.

David Hockney mówiąc, że: „historia obrazów rozpoczęła się w jaskini i tymczasem kończy się na ekranie komputera” nakreślił skalę, na której sytuuje się malarstwo. Pomiędzy tym co manualne a co cyfrowe, zawiera się nieskończona ilość konfiguracji i możliwych rozwiązań, które stają się przedmiotem indywidualnych doświadczeń studentów malarstwa. Proces edukacji odbywa się wobec tych zmiennych i przeciwstawnych koncepcji obrazu a jego istotnym punktem jest odpowiedź na pytanie o istotę malarstwa i jego granice. Malarskość jako cecha coraz mniej wiąże się już ściśle z obrazem w klasycznym jego rozumieniu. Dzięki technologii stała się możliwością, cyfrowym efektem – filtrem do nałożenia, za pomocą, którego próbuje się nadać obrazom cechy „manualności”. W świecie sztuki, gdzie reguły ulegają stałej reinterpretacji, ten pozorny problem zamieniony zostaje na perspektywę rozwoju, inspirację i pożywkę dla wyobraźni, która jest niezwykle istotnym elementem procesu tworzenia.

PRACOWNIE

III Pracownia Malarstwa – budynek E, s. 51
dr hab. Maciej Przybylski prof. UAP
dr Ewa Kubiak, ad.

VI Pracownia Malarstwa – bud. A, III piętro, sala 311
prof. dr hab. Andrzej Leśnik
dr Sebastian Krzywak, ad.

VII Pracownia Malarstwa – budynek A, s. 310
prof. dr hab. Grzegorz Ratajczyk
dr Krzysztof Mętel ad.

VIII Pracownia Malarstwa – budynek F, s. 21
dr hab. Wojciech Gorączniak, prof. UAP
dr Monika Shaded, ad.

IX Pracownia Malarstwa – budynek E, s. 14
p.o. kierownika dr hab. Paweł Kaszczyński, prof. UAP