III Pracownia Rzeźby i Otoczenia – Studyjna

1. Nazwa pracowni 

III PRACOWNIA RZEŹBY I OTOCZENIA – STUDYJNA 

2. Kierownik Pracowni / imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy, kontakt służbowy 

prof. dr hab. Wiesław Koronowski 

wieslaw.koronowski@uap.edu.pl 

3. Asystent / imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy, kontakt służbowy

mgr Konrad Smela as. 

konrad.smela@uap.edu.pl / 785 297 721 

4. Wydział 

RZEŹBY 

5. Sala 

Sala 120 bud. B 

ZOBACZ GALERIĘ PRAC

III Pracownia Rzeźby i Otoczenia – Studyjna

6. Ogólna formuła zajęć 

Ćwiczenia i zadania realizowane w pracowni. 

Konsultacje i korekty zadanych tematów zgodne z programem pracowni, indywidualny program studenta. 

Projekty i prace terenowe – happeningi rzeźbiarskie, projekty realizowane poza UAP. 

Warsztaty technologiczne z zakresu technik rzeźbiarskich. 

7. Ogólne treści merytoryczne 

Na pierwszym roku student zapoznaje się z podstawowym językiem rzeźby (propedeutyka). 

Na podstawie studium z natury (studium aktu i portretu) świadomie komponuje dzieło (proporcje, ruch, gest, charakter) i przestrzeń z analizą zależności występujących między nimi. Ćwiczenia mają za zadanie uwrażliwić studenta na zagadnienia związane z przestrzenią i ich interpretacją w rzeźbie. Posiada umiejętności świadomego komponowania dzieła, niezależnie od tego, czy forma dzieła ma charakter figuratywny, czy abstrakcyjny. 

Student zapoznaje się z podstawowymi zagadnieniami materiałowymi i technologicznymi. 

Na kolejnych latach student pogłębia wiedzę z dziedziny studium z natury – swobodne interpretowanie przestrzeni, dobór środków potrzebnych do osiągnięcia określonego celu, oraz otwartość na różne postawy twórcze. Interpretowanie przestrzeni w sposób indywidualny i niezależny, zastosowanie określonych środków twórczych. 

Student nabywa umiejętności technologicznych z różnych dziedzin i zagadnień; uwarunkowanych indywidulnymi potrzebami realizacyjnymi. W

procesie kształcenia student uczy się dyscypliny i szacunku do materii w której pracuje, oraz zostaje przygotowany do samodzielnej pracy. Podstawowym kryterium oceny i zaliczenia jest realizacja tematów programu pracowni, obecność na zajęciach, zaangażowanie, dyscyplina i aktywna praca. 

8. Realizowane tematy/zadania: 

A. POZNANIE JĘZYKA RZEŹBY (PROPEDEUTYKA) – AKT, PORTRET, PŁASKORZEŹBA – ĆWICZENIA RZEŹBIARSKIE WYMAGAJĄCE DYSCYPLINY W REALIZACJI [ DLA I I II ROKU – OBOWIĄZKOWE]. 

KIERUNEK RZEŹBA: 

I rok 

• akt ponadnaturalnej wielkości – studium aktu / studium szkieleta i draperii w skali Problem świadomego komponowania dzieła, proporcji i ruchu jako najważniejszych zagadnień,analiza zależności występujących między nimi 

• studium naturalnej lub ponadnaturalnej wielkości – studium stopy, studium dłoni Zagadnienia: poprawność anatomiczna, kompozycja, ruch 

II rok 

• akt, skala dowolna 

Wybór interesującego aspektu, np. Dynamika form, ważenie form, świadome odrealnienie, uwypuklenie, wprowadzenie dodatkowego elementu kompozycyjnego 

Pozostałe lata 

– skala i forma dowolna zależna od stawianych samodzielnie celów 

• studium portretowe z modela – I i II rok obowiązkowo 

Zagadnienia: charakter modela, proporcje, kompozycja 

• interpretacja martwej natury – rzeźba lub płaskorzeźba 

• mała forma rzeźbiarska – temat dowolny 

lista sugerowanych tematów: 

– Interpretacja fragmentu układu anatomicznego: 

– studium – werystyczne opracowanie formy 

– wyabstrachowanie – synteza i subiektywna interpretacja formy 

– rzeźba kontra postument, rzeźba samoświadoma swojej ekspozycji 

– Kultura “wysoka” 

– Dysonans: np. pomiędzy tytułem, a przedstawieniem 

– Zezwierzęcenie 

– Kontrasty: 

– Napięcie – rozluźnienie , Przód – tył , kąt ostry – kąt rozwarty 

– Forma intymna – forma monutmentalna , świat materii – świat idei 

– antropocentryzm – teocentryzm , humanizm – posthumanizm

POZOSTAŁE KIERUNKI: 

• studium portretowe z modela 

Zagadnienia: charakter modela, proporcje, kompozycja 

• mała forma rzeźbiarska – temat dowolny 

• medal okolicznościowy z liternictwem 

• portret z natury 

• propozycje własne 

Malarstwo: 

• płaskorzeźba / płaskorzeźba polichromowana – przedstawienie modela, martwej natury, pejzażu, własnej malarskiej kompozycji 

Projektowanie wnętrz: 

• forma będąca dopełnieniem/uzupełnieniem kompozycji w projektowanym wnętrzu • projekt rzeźby/płaskorzeźby do wnętrza: 

– praca w podstawowych materiałach rzeźbiarskich tj. glina, gips, następnie wizualizacja pracy w projekcie wnętrza 

– możliwość wykorzystania nowych technologii jako uzupełnienie pracy: modelowanie 3d, fotogrametria, druk 3d 

Wzornictwo: 

• rzeźba funkcjonalna 

• projekt formy inspirowanej dynamiką ciała 

analiza anatomii pod kątem mechaniki – szkice koncepcyjne i realizacja przestrzenna w dowolnej formie

B. ŚWIADOMOŚĆ ŚRODKÓW, JAKICH ARTYSTA UŻYWA DO OSIĄGNIĘCIA ZAMIERZONEGO CELU 

I SEMESTR / II SEMESTR 

1. Hasło skojarzeniowe, np. Ból – radość, czerwony – niebieski kompozycja abstrakcyjna, wywołanie świadomego działania poprzez zestawienie określonych form i mas. 

2. Łączenie różnych mediów artystycznych (muzyka, malarstwo, przedmiot) 3. Użycie przedmiotu zapożyczonego jako centralnego elementu wypowiedzi. 4. Komputer jako nowe medium opisywania przestrzeni i narzędzie – animacja, video, grafika 3d, CAD i propozycje własne 

C. OTWARCIE NA WSZELKIE POSTAWY TWÓRCZE 

Zadanie realizowane w pracowni prezentującej inną postawę twórczą. Na I roku rzeźby zadanie realizowane w UAP, na wyższych latach możliwa realizacja na innych uczelniach. 

W ramach zajęć proponuję spotkania z wybitnymi twórcami w ich prywatnych pracowniach. 

Udział w wystawach i akcjach w różnych miejscach miasta niekoniecznie związanych ze sztuką. 

Udział w prezentacjach i wystawach odbywających się na terenie UAP. Podstawowym kryterium zaliczenia jest realizacja tematów programu pracowni, obecność na zajęciach, zaangażowanie i aktywna praca. 

Postawa studenta będzie istotnym wyznacznikiem oceny semestralnej i końcowej. Dla I i II roku obowiązkowa, w ramach semestru I i II, jest realizacja tematów programowych z zakresu propedeutyki [studium aktu, portret z natury] oraz dodatkowej pracy – opierającej się na zagadnieniach związanych z programem pracowni lub własnej propozycji. Prace będąwyznacznikiem do otrzymania zaliczenia wraz z oceną 

Dla pozostałych lat – własne propozycje tematów lub realizacja wybranych programowych, oraz aktywność poza pracownią [wystawy, prace plenerowe], podstawą zaliczenia jest realizacja postawionych samodzielnie celów.