V Pracownia Malarstwa

PROGRAM PRACOWNI

1/ Nazwa pracowni
V Pracownia Malarstwa

2/ Kierownik Pracowni
prof. dr hab. Andrzej Pepłoński
andrzej.peplonski@uap.edu.pl

3/ Asystent
dr Natalia Czarcińska, ad.
natalia.czarcinska@uap.edu.pl

4/ Sala
Sala nr 4, Budynek F, ul. Szewska 16

5/ Ogólna formuła przedmiotu
Zajęcia mają charakter warsztatowo-seminaryjny. W ich zakres wchodzą konsultacje, zajęcia studyjne, wykłady, warsztaty i wyjazdy plenerowe.

6/ Typ przedmiotu
Pracownia, w której na I stopniu Kierunku Malarstwo realizowane są przedmioty obowiązkowe: Malarstwo Pracownia Kierunkowa (I, II, III, IV, V semestr), Malarstwo Pracownia Uzupełniająca (II semestr), Pracownia Dyplomująca (VI semestr), Praca Dyplomowa (VI semestr).

Pracownia, w której na II stopniu Kierunku Malarstwo realizowane są przedmioty
obowiązkowe: Malarstwo Pracownia Kierunkowa (I, II semestr), Malarstwo Pracownia Uzupełniająca (I, II, III semestr), Magisterska Pracownia Artystyczna (III semestr), Pracownia Dyplomująca (IV semestr), Praca Dyplomowa (IV semestr).

Pracownia na I stopniu jest obowiązkowa dla pozostałych kierunków:
Animacja (I, II semestr)
Architektura (I, II semestr)
Design Krajobrazu (I, II semestr)
Projektowanie Mebla (I, II semestr)
Wzornictwo (I, II semestr)
Architektura Wnętrz (I, II semestr)
Scenografia (I, II semestr)
Grafika (I, II semestr)
Rzeźba (I, II semestr)

Pracownia może być wybierana przez studentów I stopnia w ramach pracowni wolnego wyboru, na kierunkach:
Animacja (III, IV semestr)
Projektowanie Mebla (III, IV, V semestr)
Design Krajobrazu (V semestr)
Wzornictwo (III, IV, V semestr)
Architektura Wnętrz (III, IV, V semestr)
Scenografia (III, IV, V semestr)
Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych (III, IV semestr)
Grafika (III, IV, V semestr)
Fotografia (III, IV, V semestr)
Rzeźba (III, IV semestr)
Intermedia (III, IV, V semestr)

Pracownia może być wybierana przez studentów II stopnia w ramach pracowni wolnego wyboru, na kierunku:
Animacja (I, II, III semestr)
Architektura (III semestr)
Wzornictwo (I, II semestr)
Architektura Wnętrz (I, II, III semestr)
Scenografia (I, II semestr)
Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych (I, II, III, IV semestr)
Grafika (I, II, III semestr)
Fotografia (I, II, III semestr)
Intermedia (I, II, III semestr)

7/ Poziom przedmiotu
Podstawowy, średniozaawansowany – I stopień zaawansowany – II stopień

8/ Rok studiów
Studia I i II stopnia.
Realizacja programu pracowni jest zróżnicowana ze względu na stopień studiów. Dydaktyka ma charakter indywidualny – indywidualne są korekty i konsultacje, odmienne w zależności od stopnia studiów, a także ze względu na realizowany przedmiot.

9/ Liczba punktów ECTS
I stopień – Malarstwo Pracownia Kierunkowa – 41 ECTS, Malarstwo Pracownia Uzupełniająca – 4 ECTS, Pracownia Dyplomująca – 5 ECTS, Praca Dyplomowa – 9 ECTS
II stopień – ECTS, Malarstwo Pracownia Kierunkowa 15 ECTS, Pracownia Uzupełniająca – 25 ECTS, Magisterska Pracownia Artystyczna – 12 ECTS, Pracownia Dyplomująca – 5 ECTS, Praca Dyplomowa – 10 ECTS

10/ Efekty kształcenia

Wydział Malarstwa i Rysunku-dokumentacja kierunku malarstwo – studia I stopnia

Wydział Malarstwa i Rysunku-dokumentacja kierunku malarstwo – studia II stopnia

Uzupełniające – dla pozostałych kierunków

UZUPEŁNIAJĄCE EFEKTY KSZTAŁCENIA

11/ Wymagania wstępne
Ogólna orientacja w zakresie historii sztuki. Zainteresowanie kierunkiem studiów.

12/ Treści merytoryczne przedmiotu
Kształtowanie się samoświadomości młodego artysty opiera się – szczególnie studentów pierwszych lat studiów – na twórczym odniesieniu się i analizie sytuacji aranżowanych przez prowadzących, bezpośrednio w przestrzeni pracowni. „Sytuacje z człowiekiem” czy z przedmiotami mają na celu podjęcie przez studenta dyskursu z trwałymi motywami malarstwa i sztuki w ogóle – jako tzw. „studium modela” czy „studium martwej natury” – zarówno w sensie konstatowania ich stałości i jednocześnie zmienności znaczeniowych. Ważna jest indywidualna interpretacja sytuacji pracownianych w kontekście specyfiki warsztatu malarskiego, ale przede wszystkim, ze świadomością współczesnego, wzbogaconego o nowe środki medialne, języka sztuki współczesnej.
Drugim obszarem aktywności i – szczególnie ważnym w odniesieniu do studentów starszych lat studiów – jest koncentracja nad własną redefinicją wybranych zagadnień z zestawu tzw. „tematów wolnych. Tematy te powinny inicjować formułowanie w pełni swobodnego, indywidualnego programu pracy studenta, przygotowując go do samodzielnej realizacji dyplomowej i przyszłej pracy twórczej.
Potwierdzamy aktualność ogólnych założeń programowych, jakie fragmentarycznie formułowane w latach 2013-2017 przedstawiane były przy okazji prezentacji zadań – tematów na dany rok akademicki. Aktualne pozostają sposoby, tryb pracy, standardy realizacji i kryteria zaliczeń. Szczególnie, w odniesieniu do studentów I roku – wszystkich kierunków, podstawową formą aktywności jest praca bezpośredni w pracowni, wokół zaaranżowanych sytuacji – „z natury”. Obowiązuje również podjęcie co najmniej jednego w semestrze – i po jego skonsultowaniu – tematu
programowego. Od ponad stu lat, szczególnie po kataklizmach wojennych, refleksji o sztuce towarzyszy pogląd, jeżeli nie jej śmierci, to ciężkiej choroby, a już na pewno, skrajnego zmęczenia… Szczególnie „malarstwo sztalugowe”, utożsamiane wedle romantycznej, konwencji z figuratywno-symbolicznym językiem obrazowania, faktycznie wyczerpało możliwości opisu rzeczywistości i zdaje się być „martwe”. Potwierdzają to liczne prace teoretyków, pełne jego nekrologów… Z tej perspektywy, uwikłany w nakładające się na siebie wspomnienia, cytaty, powtórzenia, plagiatujący wszystko i wszystkich postmodernizm można byłoby uważać za ostateczny akt agonii sztuki Obrazu. Że nie jest tak źle, świadczyć mogą dwa fakty: po pierwsze, w tej pesymistycznej diagnozie nie
dostrzegamy trwałej potrzeby kreatywności człowieka (Dennis Genpo Merzel „Oko nigdy nie śpi”) oraz, po drugie „malarstwo” definiujemy w zawężonej perspektywie historycznej, ograniczonej wyłącznie do sztuki naszego kręgu kulturowego – sztuki zachodnioeuropejskiej. Poza, stosunkowo młodą tradycją malarstwa sztalugowego z blejtramami, zapachem farby olejnej i terpentyny jest jeszcze niewyczerpane źródło inspiracji – coraz mniej obca – Sztuka Świata… W cyklu co miesięcznym aranżowane będą w pracowni sytuacje. Zadanie polegać będzie na znalezieniu formy ich zapisu, zrelacjonowania. Jeśli oko nigdy nie śpi, to sny mamiące nikną same z siebie.

W umyśle, który niczego nie dzieli,
dziesięć tysięcy rzeczy jest sobą
wszystkie sobie równe,
wszystkie z Jednej Substancji.
Aby pojąć jej tajemnicę,
uwolnij się od wszystkiego.
– Sosan Zenji

13/ Spis zalecanych lektur
Martin Gayford, David Hockney, Historia obrazów
David Hockney, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów
Rudolf Arncheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka
Roland Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii
John Berger, O patrzeniu
John Berger, Sposoby widzenia
Arnold Berleant, Prze-myśleć estetykę. Niepokorne eseje o sztuce
Ernst H. Gombrich, O sztuce
Ute Grosenick, Art now
Wassily Kandinsky, O duchowości w sztuce
Wassily Kandinsky, Punkt, linia i płaszczyzna
Wittgenstein Ludwig, Uwagi o barwach
Jun’ichirō Tanizaki, Pochwała cienia
Jarosław Kozłowski Cudzysłowy, red. Bożena Czubak, Profile, 2010
Grzegorz Dziamski, Sztuka po końcu sztuki
Jerzy Ludwiński, Sztuka w epoce postartystycznej i inne teksty
Aleksandra Hirszfeld, Co rządzi obrazem? Powtórzenie w sztukach audiowizualnych

14/ Metody oceny
Zaliczenie z oceną. Na ocenę wpływają następujące czynniki:
· obecność na zajęciach
· kreatywność i zaangażowanie
· terminowa realizacja wszystkich zadanych ćwiczeń
· poziom merytoryczny prac

15/ Język wykładowy
Polski