Nazwa pracowni
I Pracownia Grafiki – Wypukłodruk
kierownik
prof. dr hab. Andrzej Bobrowski, andrzej.bobrowski@uap.edu.pl
mgr Agnieszka Maćkowiak, asyst., agnieszka.mackowiak@uap.edu.pl
sala
budynek B, sala 202
Ogólna formuła przedmiotu
Korekty zadanych tematów, konsultacje, warsztaty, plenery, zajęcia wzbogacone o teoretyczne wykłady o historii druku wypukłego.
Edukacja w pracowni składa się z dwóch etapów. Pierwszy etap to zapoznanie się studentów z możliwościami techniczno-technologicznymi druku wypukłego (l oraz II rok). Następny etap przewiduje indywidualny proces kształcenia każdego ze studentów (III rok).
Typ przedmiotu
Obowiązkowy dla wszystkich studentów I roku kierunku Grafika oraz studentów II i III roku, którzy wybrali pracownię grafiki – wypukłodruk jako pracownię kierunkową; wolnego wyboru dla studentów wszystkich pozostałych wydziałów UAP.
Poziom przedmiotu
Średniozaawansowany
Rok studiów
I-III Rok
Liczba punktów ECTS
Jako pracownia kierunkowa: Jako pracownia uzupełniająca:
I rok 12 punktów (6/6) I rok 6 punktów (3/3)
II rok 12 punktów (6/6) II rok 6 punktów (3/3)
III rok 5 punktów (5/0) III rok 6 punktów (3/3)
Efekty kształcenia
Wiedza
Studenci zapoznają się z metodami i technikami druku wypukłego – od tych, opartych na tradycji, poprzez eksperyment, do nowych propozycji medialnych. Studenci zdobywają wiedzę dotyczącą Grafiki Warsztatowej, ze szczególnym nastawieniem na techniki druku wypukłego. Studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię uzupełniającą zdobędą podstawową wiedzę dotyczącą grafiki warsztatowej – głównie skoncentrowaną na problematyce technik druku wypukłego, natomiast studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię kierunkową zdobędą wiedzę dotyczącą grafiki warsztatowej w kontekście historycznym oraz wiedzę dotyczącą wszelakich wydarzeń związanych z tą dyscypliną w świecie sztuki współczesnej z nastawieniem głownie na druk wypukły.
Umiejętności
Poznanie techniki druku wypukłego na takim poziomie, iż możliwe jest budowanie i konstruowanie grafik tak, by użyte materiały miały celowe zastosowanie. Poprzez ćwiczenia, doprowadzenie do takiego momentu, takiej chwili, w której to warsztat przestaje być istotny, o którym zapomina się w procesie kreacji, tworzenia. Nauczanie myślenia dwoma etapami: o tworzeniu matrycy i efekcie końcowym, czyli odbitce. Ukierunkowanie w stronę syntezy i upraszczania formy.
Studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię uzupełniającą poznają technologię druku wypukłego w sposób wystarczający do samodzielnej realizacji własnych idei twórczych,
natomiast studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię kierunkową zdobędą ponadto umiejętności drukowania i konstruowania grafik poszerzone o eksperyment twórczy, co pozwoli im samodzielnie realizować złożone idee twórcze.
Postawy
Wykształcenie postawy aktywnego kontaktu ze sztuką, rozbudzenie wrażliwości i twórczych ambicji oraz uświadomienie potrzeby pewnego dystansu wobec tego, co niesie ze sobą współczesna sztuka. Fundamentem programu jest kontynuacja idei pracowni otwartej, w której rytm pełni funkcję porządkującą i organizuje życie pracowni tak, by stworzona rytmika oscylowała w kierunku układów harmonijnych, progresja dążyła do tworzenia wartości graficznych, a nie wartości odtwarzających. Studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię uzupełniającą będą gotowi do samodzielnego drukowania i realizowania grafik w technikach druku wypukłego, natomiast studenci wybierający pracownię druku wypukłego jako pracownię kierunkową będą zarówno gotowi do samodzielnego wykonywania grafik w technikach druku wypukłego, jak i do własnej, świadomej interpretacji wykorzystania danych możliwości technologicznych, poszerzonych o eksperyment twórczy, na potrzeby realizacji własnych idei twórczych.
Wymagania wstępne
Wiedza i praktyczne wykorzystywanie jej w skutecznym rozwiązywaniu problemów twórczych. Studenci muszą mieć świadomość, że twórczość jest nieustającym pasmem poszukiwań i walki z własnymi ograniczeniami.
Treści merytoryczne przedmiotu
Zarys historii grafiki w Polsce i na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem przełomu XX i XXI wieku
Warsztat pracowni druku wypukłego – podstawowe narzędzia, przygotowanie do stosowania wybranej techniki.
Techniki: linoryt, linoryt tracony, drzeworyt langowy i sztorcowy, drzeworyt tracony, gipsoryt pozytywowy, negatywowy oraz gipsoryt tracony.
Praktyczne aspekty organizacji wystawy.
Spis zalecanych lektur
Literatura przedmiotu – albumy, katalogi, wydawnictwa i publikacje dotyczące zagadnień związanych z grafiką artystyczną podręczniki o technikach graficznych, etc., np.:
Technika i technologia sztuk graficznych, Jerzy Werner
Techniki graficzne, Jordi Clara , Catafal Oliva
Grafika Artystyczna. Podręcznik Warsztatowy. Wydawnictwo ASP Poznań, 2007
Katalogi i albumy przeglądowych polskich i międzynarodowych wystaw grafik np. Kraków, Katowice, Wiedeń
Metody oceny
Kryterium oceniania studenta: kreatywność, zaangażowanie w realizację projektu, aktywność w pracowni, wykonanie ustalonej ilości prac oraz jakość odbitek.
Język wykładowy
Język polski
Język angielski na poziomie komunikatywnym