DOWÓD | Katsiaryna Kardash

DOWÓD 

To nie folklor. To tożsamość narodowa.

To nie manifest. To DOWÓD.

Od 25 marca – Święta Niepodległości Białorusi, w przestrzeni Internetu, na stronach mediów społecznościowych oraz w aplikacji Tik Tok, po jednym dziennie, zostaną umieszczone 12 wideo-performance, odzwierciedlające w różnych postaciach Białoruską tożsamość narodową. Każdy z nich przedstawia jedną z pieśni obrzędowych białoruskiego roku kalendarzowego. Pieśni te pochodzą z różnych regionów Białorusi i zostały nagrane podczas ekspedycji etnograficznych na przełomie XVIII — XIX wieku. Nagrania, odwzorowane w sposób szczegółowy: przekazują intonację, technikę śpiewu oraz dialekt językowy przedstawianych regionów Białorusi.

Linki:

https://www.tiktok.com/@katsiaryna.kardash

https://www.instagram.com/katsiaryna.kardash

https://www.facebook.com/KatsiarynaKardash

Katsiaryna Kardash

Jestem Białorusinką. Kraj mój od dawna walczy o własne uznanie i niezależność. Po raz pierwszy udało nam się to w 1918 roku, jednak już w 1919 r. to straciliśmy w związku z wydarzeniami prowadzącymi do powstania ZSRR. Po jego rozpadzie, ponownie uzyskaliśmy tak długo oczekiwaną niepodległość. Lecz tak naprawdę, wpływ Związku Radzieckiego do teraz ciemną chmurą wisi nad naszym krajem, niszcząc największy skarb wszystkich Białorusinów — nasze dziedzictwo. Według danych statystycznych mniej niż 30% białorusinów mówi w języku białoruskim. Mniej niż 1% studentów kraju dostaje edukację w języku ojczystym. Wiedza na temat autentycznych tradycji kulturowych zanika, a na tle przestrzeni międzykulturowej białoruska tożsamość narodowa rzadko wywołuje skojarzenia na temat odmienności tradycji: wizualności stroju ludowego, obrzędów czy tradycji śpiewanej.

W nadziei na prawdziwy Renesans kultury Białorusi, oraz jak największe zwrócenia uwagi na trudną sytuację kraju i popularyzację białoruskiej tożsamości narodowej powstał projekt DOWÓD. DOWÓD — jako legitymacja, jako dokument tożsamościowy, w który wpisane są pewne kwestie przedstawiające osobowość jego właściciela — tu narodu. Pokazanie tego dowodu jest niczym innym jak tylko pewnym gestem zerwania z przygniatająca przez wieki tradycją cierpienia i niewoli.