Pracownia Warsztatów Kreatywnych i Interakcji Artystycznych

1. Nazwa Pracowni: Pracownia Warsztatów Kreatywnych i Interakcji Artystycznych

2. Kierownik Pracowni: dr Agata Ciesielska-Shovkun

mail: agata.ciesielska-shovkun@uap.edu.pl

Asystentka: Magdalena  Polakowska

mail: magdalena.polakowska@uap.edu.pl

3. Wydział: Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa

4. Sala: sala 63, Budynek E

5. Ogólna formuła zajęć:

wykłady, seminaria, konsultacje, ćwiczenia, korekty zadanych tematów, warsztaty, projekty i prace terenowe

6. Ogólne treści merytoryczne: 

W pracowni głównymi obszarami zainteresowań są:  Działania artystyczno-warsztatowe obejmujące zagadnienia związane z przemianami społecznymi w polsce i na świecie. Czym są interakcje artystyczne? Są to wszystkie podejmowane wysiłki kreatywne między osobami twórczymi a ich odbiorcami/odbiorczyniami. Narzędziem komunikacji w pracowni głównie są działania warsztatowe, akcje artystyczne wykorzystując różne środki przekazu– intermedialne, tradycyjne, innowacyjne i interaktywna. W studiu będziecie mogli zmierzyć się z zagadnieniami związanymi z metodyką prowadzenia działań warsztatowych i artystycznych, nauczycie się planowania przestrzeni edukacyjnej oraz przygotowywania kompleksowych projektów twórcz-dydaktycznych.  Główne tematy, które będziemy rozpatrywać w tym roku akademickim to: stereotypy, wykluczania, przekraczanie granic, nowe pokolenie gender friendly. Dobór środków artystyczno-warsztatowych będzie zależał od koncepcji projektu. Ważnym elementem pracy w studiu jest współpraca pomiędzy osobami studiującymi. Wszystkie przygotowane warsztaty zostaną zrealizowane z wybranymi grupami docelowymi.  

7. Realizowane tematy/zadania: 

DLA ROKU I EDUKACJI ARTYSTYCZNEJ:

1. KONSTRUKCJA-DEKONSTRUKCJA 

Dekonstrukcja nie ma jednoznacznej definicji, jedna z nich opisuje zjawisko jako  niszczenie dotychczasowego systemu, poza który nie udało się wyjść (K. Kłosiński 1998, s. 120). Jest to częsty  motyw zarówno rozważań filozoficznych jak i artystycznych. Podczas zadanie poszukamy wspólnie definicji, która będzie podstawą do zrealizowania waszych starań twórczych. Projekt artystyczny będzie w głównej mierze skupiał się na interakcji z widownią. Działania będzie można zrealizować w przestrzeni publicznej, uczelnianej,  na platformach internetowych lub w innej interaktywnej formie, która umożliwia kontakt z osobami obserwującymi. Praca będzie odbywać się w  zespołach 2-3 osobowych. Ćwiczenie  zostanie uzupełnione warsztatami,  poznacie na nich przydatne narzędzia pracy, które będziecie mogli wykorzystać w waszych projektach.

2. (NIE)WIDOCZNI– O niepełnosprawności mówimy często w kontekście fizycznych cech wrodzonych lub nabytych, które przywodzą nam na myśl ograniczenia fizyczne. Zapominamy o różnych formach niepełnosprawności, którą nie dostrzegamy gołym okiem. Każda dysfunkcja zarówno fizyczna jak i psychiczna, stanowi utrudnienie. Podczas tego ćwiczenia zastanowimy się nad kluczową sprawą. Dlaczego osoby z niepełnosprawnością są niewidoczne dla systemu? Dlaczego nie mają równego dostępu do życia społecznego, komunikacji czy kultury. Przygotowane przez was warsztaty edukacyjno-artystyczne mają za zadanie uświadomić ważność problemu. Wasz komentarz w tej sprawie jest dla nas bardzo istotny.  Celem projektu jest przygotowanie autorskich warsztatów, które przeprowadzicie w zespołach 2-3 osobowych dla wybranej grupy docelowej.Podczas pracy nad warsztatami nauczycie się metodyki pracy, planowania przestrzeni edukacyjnej czy podstawy psychologii twórczości.

 PROGRAM ZAAWANSOWANY DLA POZOSTAŁYCH STUDENTÓW:

1. SZTUCZNOŚĆ Co to jest sztuczność? Czy wszystko co sztuczne jest z założenia złe? Sztuczność w kontrze do naturalności – wartościowanie i podział na sztuczne i naturalne. Sztuczność w kontekście sztuki.  Jesteśmy pokoleniem tonącym w plastiku, w dobie fast fashion zalewającym świat poliestrem, akrylem, ale i korzystającym z dobrodziejstw medycyny i nauki, komputera, sztucznej inteligencji. Sztuczność obecnie jest nieodłącznym elementem każdego aspektu życia, warto jej się pochylić w sferze warsztatowej. Sztuczność jako wypadkowa do zorganizowania działań społeczno – edukacyjnych dla grupy odbiorczej. Można posłużyć się cytatem: 

Jeśli zbudujemy coś nowego, to ze śmieci, 

z odłamów plastiku, bo na tym zostaliśmy wyhodowani.

Pokolenie stracone, wychowane na mało żyznym podłożu 

z tworzyw sztucznych, wypuści kwiaty ostentacyjnie plastikowe.

Dorota Masłowska dla Wysokich Obcasów

2. FEMALE – Gender, genderyzm, ideologia gender – co to właściwie znaczy?  Takie pytania w swoim artykule dla Kultury Liberalnej zadaje Emilia Kaczmarek. Praca przybliża czytelnikowi zjawisko gender m.in: w kontekście socjologicznym, politologiczny, mainstreamowym czy gender w teorii queer. Tekst napisano w formie słownika, a raczej przewodnika, który ma na celu zrozumienie owego zagadnienia i zamanifestowania postulatów młodego znacznie bardziej otwartego pokolenia. Punktem wyjścia do pracy warsztatowej lub działań artystycznych ma być wybrany jednym z aspektów tego zjawiska. Praca może być przeprowadzona samodzielnie lub w zespołach 2-3 osobowych w zależności od koncepcji.

3.RÓŻOWY PODATEK Pojęcie „różowego podatku”, czyli „pink tax” wprowadziła francuska grupa aktywistek, walczących o prawa kobiet. Zwróciły one uwagę, że ten sam towar, jedynie marketingowo „opakowany” pod daną płeć, różni się ceną.  Szampon „dla kobiet” potrafi być droższy o 48% od tego „dla mężczyzn”, letnie spodenki dla dziewczynek krótsze o 4 cm, niż te dla chłopców są droższe o 7%. Żyjemy w społeczeństwie które z góry przepisuje nam role do płci, poprzez produkty codziennego użytku, ubrania czy zabawki dla dzieci. Przyglądając się współczesnym trendom, warto zatrzymać się i zastanowić się jakie wartości przekazujemy kolejnym pokoleniom. Niech temat ten będzie pretekstem do refleksji i do działań artystycznych w formie: Instalacji interaktywnej/  Obiekt artystyczny /Grafiki/Fotografii/Filmu/Instalacji filmowej.

4. ŻYCZLIWY SEKSIZM – Przepuszczanie kobiety w drzwiach? Całowanie w dłoń? Odsuwanie krzesła w restauracji? Czy takie gest świadczą o dobrych manierach? Czy może jest to seksizm w białych rękawiczkach? W literaturze czy w prasie zdania są mocno podzielone.

 Konsekwencją założenia, że kobiety są z natury etycznie, duchowo, moralnie lepsze od mężczyzn, jest przekonanie, że mężczyźni są w tych obszarach gorsi. A ponieważ miałoby to być czymś wrodzonym, zależnym od płci, oznacza to również rodzaj rozgrzeszenia, zwolnienia z odpowiedzialności za swoje niemoralne czy agresywne zachowania- tłumaczy Zofia Lisiecka, prezeska Fundacji Edukacyjnej ODiTK.

Temat ten jest motywem do zorganizowania warsztatów / działań społeczno-edukacyjnych dla wybranej grupy społecznej.

Program zaawansowany jest przeznaczony dla studentek i studentów drugiego roku i wyżej. Każda osoba uczestnicząca w warsztatach wybierze zagadnienie, nad którym będzie pracować w danym semestrze.

8. Wymagania wstępne  zainteresowanie programem pracowni, własne doświadczenia artystyczne, zainteresowanie socjologią, przemianami społecznymi, współczesnymi mediami 

9. Spis zalecanych lektur (odpowiadające zapisom z kart przedmiotów realizowanych w pracowni i inne jeśli są)

a. podstawowe: ——————————————————-

b. uzupełniające: 

1. Citkowska-Kimla A. (2006). Historia seksualności Michela Foucaulta. Pressje, (8). 
2. Musiał M. Intymność i jej współczesne przemiany. Studium z filozofii kultury, 2020
3. Popek S., Psychologia twórczości plastycznej, Kraków, 2010
4. Popek S.,Człowiek jako jednostka twórcza. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2001
5. Popek S., Edukacja plastyczna w systemie wszechstronnego rozwoju oso- bowości młodzieży. W: Metodyka plastyki w klasach IV–VIII. Red. S. P o – p e k. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1989.
6. Szmidt K.J,Dydaktyka twórczości. Koncepcje, problemy, rozwiązania.  Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 2003
7. Szmidt K. J,. „Trening kreatywności”:Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2013
8. Wojnar I. (red.), Integracja wychowania estetycznego w teorii i praktyce. Studia pedagogiczne tom XXXIV, Wrocław 1975
9. Wojnar I., Pielasińska W. (red.), Wychowanie estetyczne młodego pokolenia. WSiP, Warszawa 1990
10. Zwolińska E., Zwolińska E.A., Edukacja kreatywna. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej, 2005

Język wykładowy (język, w jakim prowadzony może być przedmiot): POLSKI