Projekt „Wesele Suprematyczne” powstał na bazie zdjęć o charakterze wyłącznie użytkowym, utylitarnym. Wszystkie fotografie zostały opublikowane przez różne osoby na portalach przeznaczonych do sprzedaży używanych przedmiotów, w tym przypadku – sukni ślubnych. Są to amatorskie lub typowo komercyjne zdjęcia weselne, bez których nie odbywa się żadna dzisiejsza ceremonia ślubna. Wcześniej powstały za sprawą gości weselnych lub profesjonalnych fotografów, aby “uchwycić” najważniejsze wydarzenie w życiu dwóch zakochanych osób. Następnie zdjęcia te zostały użyte do wystawienia sukni ślubnej na sprzedaż prawdopodobnie przez te same zakochane osoby. Ale ponieważ większość zdjęć ślubnych jest postrzegana jako bardzo osobiste intymne materiały wizualne, zdjęcia zostały przetworzone przy użyciu edytorów graficznych (prawdopodobnie przez Młodą Parę) do publikowania na aukcjach internetowych. I tu – uwaga! – Sztuka zaczyna całkowicie przenikać się z życiem.

Wszystkie zdjęcia wyselekcjonowane przez Ramana Tratsiuka do projektu łączy zabieg, który posłużył „depersonalizacji” obecnych na zdjęciach uczestników autentycznych ceremonii ślubnych. Twarze i postacie ludzi są ukryte na przetworzonych zdjęciach przy pomocy geometrycznych figur o czystych jaskrawych barwach – czarnych kwadratów, białych kółek, różowych elips, itp. Należy zauważyć, że narzędzia, które pozwalają tworzyć kompozycje z geometrycznych kształtów i nakładać je na dowolny inny obraz, istnieją dziś we wszystkich, nawet najbardziej podstawowych edytorach graficznych. W związku z tym nawet początkujący użytkownik komputera lub smartfona ma teraz możliwość korzystania z supremów na własną rękę, czy do artystycznych, czy też do celów użytkowych. W rzeczywistości mamy do czynienia z mutacją technologiczną suprematyzmu – najbardziej uproszczoną, stosowaną i szeroko dostępną wersją wybitnego ruchu awangardowego.