Laboratorium tkaniny artystycznej

prof. dr hab. Andrzej Banachowicz,

mgr. Anna Morysewicz, asyst. stażystka

Aleje K. Marcinkowskiego 29, budynek A, s. 1.

andrzej.banachowicz@uap.edu.pl

Szeroko rozumiana „tkanina” jest bogactwem – kolażem dyscyplin artystycznych – mieści w sobie i czerpie z malarstwa, rzeźby, grafiki, rysunku, instalacji czy obiektu. Jest również totalną integracją techniki i technologii, materii i materiałów, technik klasycznych – do eksperymentu…

Jak to w laboratorium – osoby studiujące mogą opanować wpierw technikę tkacką, zapoznać się z pojęciem wątku, osnowy, zarobienia…
Mogą jednak również od razu – tworzyć swoje „zaczyny plastyczne” z wykorzystaniem technik: tkania, zszywania, nawarstwia, owijania, skręcania, pikowania czy zgrzewania… lub ich mieszania – EKSPERYMENTU. W trakcie tej pracy – poznając możliwości technik i materiałów rozpoczynają projektowanie dalszych realizacji – indywidualnych zamierzeń – pokonując uwarunkowania wyobraźni, materii i czasu.

Istotą jest wyrażanie treści – najbardziej istotnych dla osoby studiującej – w zapisie plastycznym wygenerowanym w procesie badawczym Laboratorium – interdyscyplinarnego pola…

Tematy wiodące – sugestie – inspiracje na cały rok to:
Teoria strun – Zinterpretuj, odrzuć lub rozszerz zagadnienie teorii strun. Jaką rolę ma skala, ciężkość, faktura i splot użytych materiałów? Jak mogą wyglądać skrajności, a spektrum zjawiska? Jaką formę i wymiarowość zastosować?

Teoria strun – koncepcja w fizyce teoretycznej, zgodnie z którą podstawowym (fundamentalnym) budulcem świata nie są punktowe cząstki, lecz rozciągłe struny o wielkości ok 10-31 metra a czasoprzestrzeń ma co najmniej 10 wymiarów. Oprócz czterech wymiarów makroskopowych, otwartych – trzech przestrzennych oraz czasu – teorie strun przewidują co najmniej sześć dodatkowych wymiarów przestrzeni. Mają

one być niedostępne codziennemu doświadczeniu ani dotychczasowym eksperymentom za sprawą kompaktyfikacji. Wymiary zwinięte w ten sposób mogą mieć skrajnie małe rozmiary, sięgające skali Plancka wyznaczającej granice stosowalności i znanej fizyki.

Światło w tkaninie – Zagłęb się w zagadnienie światła i zaproponuj projekt bazujący na pojęciu lub znaczeniu światła. Eksperymentuj. Zadawaj sobie pytania. Czym jest światło, jak można je zinterpretować, wykorzystać i pokazać w procesie tkackim? Widzialna fala o odpowiedniej częstotliwości, zbiór fotonów, wiązka, projekcja? Jakie znaczenie ma jego temperatura, stałość bądź zmienność? Jak może wpłynąć na formę, detal czy ekspozycję pracy?

Potocznie światłem nazywa się widzialną część promieniowania elektromagnetycznego, czyli promieniowanie widzialne odbierane przez siatkówkę oka ludzkiego. Precyzyjne ustalenie zakresu długości fal elektromagnetycznych nie jest tutaj gdy możliwe, gdyż wzrok każdego człowieka charakteryzuje się nieco inną wrażliwością. Światło lub jego brak ma ogromny wpływ na formowanie się życia, nadaje też rytm naszemu życiu.

(an/sub) ekumena – W oparciu o wybrane przez siebie teksty kultury stwórz realizację tkacką / przestrzenną ilustrującą powyższe zagadnienie. Postaraj się o nadanie pracy kontekstu osobistego / problematyzującego.

„Więzienie Piranesiego – pisze George Poulet – to zarazem przestrzeń ograniczona i ograniczająca, przestrzeń zamykająca, a równocześnie tak rozległa i skomplikowana, że ten, co się w niej zabłąkał, może nigdy nie osiągnąć jej granic. Toteż wszystkie dzieła Piranesiego poświęcone zamknięciu w gigantycznym więzieniu wywołują zawsze u oglądającego ten sam zawrót głowy i uczucie duszności. Zagubić się – w lesie, w świecie, w głębokościach własnego istnienia – znaczy to samo, co być zamkniętym w bezkresie, mieć za strażnika nieskończoność.”

-M.Yourecenar, „Czarny mózg Piranesiego”, dz.cyt., s.24

W stanie nierównowagi – Zbadaj różnicę / granicę między pojęciami: równowaga, utrata równowagi, brak równowagi. Na podstawie dokonanych przez siebie analiz stwórz obiekt lub serię obiektów ilustrujących wnioski powstałe w trakcie poszukiwań. Zadanie to ma na celu skupienie się na procesualności dochodzenia do meritum podejmowanego tematu oraz sporządzenie jak największej ilości szkiców prowadzących do powstania pełnowymiarowej realizacji tkackiej.

„ (…) natura nie znosi próżni, a kultura boi się pustki” – Małgorzata Czapiga

Temat własny – Zaproponuj temat na podstawie własnych odkryć / zainteresowań, rozbuduj go o wartość merytoryczną, zaprezentuj projekty, modele, kolaże oraz finalną realizację – godną postawy badacza w Laboratorium plastycznym – w którym Nauka = Sztuka…

Warunkiem zaliczenia semestru – Jest przedstawienie i zaliczenie projektów odpowiadających na jeden z podanych tematów lub tematów własnych oraz realizacja „obiektu” – materialnego zapisu – procesu poszukiwań twórczych…