Niech Cię nie zmyli…

Niech Cię nie zmyli, że to instrukcja obsługi programów. Nie. Nie to jest celem. Programy komputerowe są tylko narzędziem w tej opowieści.

To jest opowieść o tym, by narzędzie nie przeszkadzało w realizacji tego, co chcesz osiągnąć. W kreowaniu przez ciebie przestrzeni, które są funkcjonalne. Obiektów, które są ergonomiczne. Wnętrz, w których będziesz się dobrze czuć. Które zostaną w pamięci.

Ta opowieść jest o wrażliwości. O plastyczności. O immersji. O sensorycznym podejściu do projektowania. O źródle przeżyć estetycznych.

To jest opowieść o tym, by cyfrowe medium nie przesłaniało nadrzędnego celu.

To jest opowieść o tym, by cyfrowe medium nie było barierą. By nie ograniczało. By nie powodowało poczucia bezsilności, gdy wyobraźnia pędzi, a materia stawia opór. By nie było kulą u nogi, ani kłodą pod nie rzuconą.

To jest opowieść o tym by dłonie nadążały za wyobraźnią.

Ta opowieść jest o tym by elektroniczne medium pozwalało odczuć satysfakcję z procesu tworzenia. Dawało radość z projektowania. Było niekończącym się polem eksperymentów i zdobywania doświadczeń. Zachęcało do dalszej pracy. Dawało inspirację.

By pozwalało spacerować po zaprojektowanej przestrzeni. Poczuć się bezpiecznie w „gniazdku” mieszkania. Zobaczyć stół z dziećmi odrabiającymi lekcje. Pozwalało odpocząć na kanapie. Poczuć tremę w holu instytucji i przypływ adrenaliny na mównicy.

Nadal naprawdę uważasz, że medium elektroniczne to nieempatyczne medium, które jest kłodą pod nogami i nie pozwala iść dalej?

dr hab. Agnieszka Meller-Kawa, prof UAP