
Adiunktka w I Pracowni Rysunku
„Praca malarska stanowi dla mnie długi, ale bardzo ważny proces przemiany martwej tkanki farby w migotliwą, dynamiczną strukturę. Pytam o “życie” natury i jej pochodzenie oraz budowę samej materii, szczególnie w skali mikro-. Poprzez (często) drobne ruchy pędzla, poszukuję najdrobniejszych zmian w odcieniach pigmentu i wykorzystuję organiczny potencjał farby olejnej. Monumentalna skala prac jest inspirowana immersyjnością zjawisk naturalnych. Zależy mi, by odbiorca mógł “wejść do obrazu” i był przez niego pochłonięty. Próbuję tworzyć świat posthumanistyczny, inspirowany budową rzeczywistości, ale bez obecności człowieka.”
Malarstwo Kołackiej przeciwstawia się dualistycznej, binarnej perspektywie na wielu innych poziomach. Artystka nie tylko w interesujący sposób przekracza granicę organiczne/nieorganiczne, ale również poprzez swoją twórczość konsekwentnie dekonstruuje opozycję natura/kultura, czy też podział na nauki ścisłe i humanistykę. Naturokulturowość prac artystki związana jest ze spekulatywnym podejściem, polega na tym, że jej nanoobiekty wyglądają naturalnie i sztucznie jednocześnie (…)
(Fragment tekstu kuratorskiego do wystawy Nano Andrzeja Marca)

