Piotr Owczarek | Wnętrzność | rzeźba_rysunek

Piotr Owczarek | Wnętrzność | rzeźba_rysunek

Miejsce: „PIĘTRO_2.0”, Al. Marcinkowskiego 29, Poznań
Czas trwania wystawy: 05.11 – 05.12.2025 r.
Wernisaż: 13.11.2025 r. godz.: 14:30
Kurator: Jarosław Bogucki

Punktem wyjścia dla wszystkich prac jest ludzkie ciało — jego fragment, ślad i zarys. Prace nie odwołują się do anatomii w sensie dosłownym, lecz do doświadczenia cielesności jako materii podlegającej przemianom i destrukcji. Ciało przedstawione w tych realizacjach to ciało zredukowane.

W rzeźbie fragmentaryczne formy, o wyraźnej fakturze, kolorze i ciężarze, oscylują między organicznym kształtem a jego rozpadem. Stają się zapisem wewnętrznego napięcia, ale też próbą dotarcia do samej istoty formy. Rzeźby wykonane są z wosku — materiału podatnego i nietrwałego — który pozwala rejestrować gest, dotyk, moment nacisku. W centrum zainteresowania znajduje się ich fizyczność i struktura. Formy zachowują echo anatomii, lecz pozostają oderwane od dosłownego odniesienia do ciała. Fragmenty, wyjęte z całości, nabierają nowego znaczenia — są jednocześnie intymne i obce. Nie chodzi o deformację dla efektu, lecz o próbę uchwycenia momentu, w którym forma traci stabilność — o prawdę, która ujawnia się nie w idealnym kształcie, lecz w naruszeniu.

Podstawowym narzędziem w rysunku jest plama i linia — ich wzajemne przenikanie i napięcie. Technika akwareli pozwala na budowanie form laserunkiem, twórcze wykorzystanie przypadku i utraty kontroli. Linia często pełni funkcję porządkującą, ale też przecina, podkreśla, czasem unieważnia fragment. Cielesność w tych pracach nie jest opisana, lecz zasugerowana — obecna w rytmie, w ciężarze plamy, w sposobie, w jaki pigment osiada na papierze. Podobnie jak w rzeźbie, nie chodzi o przedstawienie ciała, lecz o jego powidok, echo, ślad.

Wnętrzność nie odnosi się do konkretnego ciała, lecz do relacji między wnętrzem a powierzchnią. To próba spojrzenia na ciało od środka — przez materię, przez proces, przez gest. Zarówno w rzeźbie, jak i w rysunku, interesuje mnie to samo napięcie: między kontrolą a rozpadem, między formą a śladem po niej.

Piotr Owczarek

Urodzony 29 kwietnia 1993 roku w Bartoszycach w województwie Warmińsko- Mazurskim. W latach 2009- 2013 uczęszczał do Liceum Plastycznym w Gdyni Orłowie na kierunku fotografii artystycznej. Student Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, w roku 2020 obronił pracę dyplomową „Źrzadło”, powstałą pod opieką promotorską prof. dr hab. Wiesława Koronowskiego. laureat Konkursu Najlepszych Dyplomów ASP w Gdańsku otrzymując tam wyróżnienie honorowe. Natomiast w 2021 roku jego praca dyplomowa została nominowana do 40 edycji Konkursu im. Marii Dokowicz, gdzie została uhonorowana dwiema nagrodami specjalnymi. Podczas studiów również aktywny członkiem Brygady Pigmaliona oraz Koła Naukowego Rzeźby.

W kręgu jego zainteresowań znajduje się głównie człowiek oraz szeroko pojęta rzeźba figuratywna. Stara się łączyć klasyczne techniki rzeźbiarskie z nowoczesnymi materiałami takimi jak silikony czy żywice. Aktualnie zajmuję się tworzeniem małych form rzeźbiarskich.