Otwarcie wystawy 15.04.2024 g. 18:00
Galeria AT, Solna 4, Poznań
Wystawa czynna do 26.04.2024 w godz. 15-18
Sławomir Brzoska (ur. 1967 r. w Szopienicach); studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, filia w Cieszynie (1991-1995). Dyplom z rzeźby realizował w pracowni prof. Jerzego Fobera. Obecnie jest kierownikiem Pracowni Działań Przestrzennych na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, z którym jest związany od 1997 roku, oraz Pracowni Działań Przestrzennych w Katedrze Intermediów i Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (od 2012). Jest autorem ponad 90 wystaw indywidualnych, oraz uczestniczył w ponad 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Mieszka i pracuje w Katowicach.
Twórczość Sławomira Brzoski opiera się przede wszystkim na świadomości filozoficznych symboli, na penetracji prawd zawartych w harmonii i ładzie świata; istniejących w antynomii zjawisk bytujących na przeciwległych biegunach pojmowania rzeczy. Sztuka Brzoski bazuje na ukazywaniu relacji między fenomenami opozycyjnymi tj. biel i czerń, koło i kwadrat, lekkość i ciężar, męski i żeński. Punktem wyjścia dla wielu prac artysty jest symbolika geometryczna wynikająca zarówno z fascynacji filozofią grecką – Pitagorasa czy Platona – jak i filozofią Tao oraz uniwersalną myślą Lao Tsy. Od wielu lat realizacje artysty to geometryczne aranżacje przestrzenne tworzone za pomocą setek przecinających się linek. Brzoska realizował także wiele działań, które można określić jako wideo-performance, mające związki z jego podróżami. Odwołują się one do samej idei wędrówki / podróży, postawy nomadycznej lub są wyrazem tęsknoty za pierwotną naturą człowieka. Istotnym aspektem w jego ostatnich dokonaniach twórczych jest także książka. Książka rozumiana jako obiekt przestrzenny. Realizuje układy „książkowe”, w których książki oplecione kolorową nicią tracą swoje pierwotne przeznaczenie zapisanego słowami nośnika wiedzy, i w jakimś sensie stają się anonimowe, tym samym stanowią nową jakość intelektualno-wizualną. O tym aspekcie sztuki artysty, jego cyklu prac pt. „Księgi hermetyczne”, dr Lotte Laub tak mówi:
„W swojej teorii estetycznej Theodor Adorno zdefiniował ‘hermetyczny charakter sztuki’ jako ‘wyznanie enigmatycznego charakteru wszelkiej sztuki’, która rygorystycznie odrzuca jakiekolwiek formy konsumpcji i społecznej użyteczności. Po otwarciu książek Brzoska zostawia małe wizjery, odsłaniające poszczególne słowa. Ta gra rozbudza ciekawość, czytamy poszczególne słowa po cichu lub na głos, nawet jeśli nie potrafimy rozpoznać szerszego ich kontekstu. Nasza uwaga przenosi się z semantyki słowa na jego brzmienie i ambiwalencję. Księgi hermetyczne wyrażają rozumienie kultury jako dynamicznego procesu, który wciąż wytwarza rzeczywistość, do której się odnosi, a nie tylko jako rzeczywistość zdeponowaną w tekstach lub innych artefaktach. Chodzi o performatywne spojrzenie na kulturę, które podkreśla szczególną jakość rytuałów jako wykonywania fizycznych działań, które w ucieleśniony sposób wpływają na wszystkich uczestników. Kiedy Brzoska owija kamienie i książki, działanie to nabiera cech rytualnych.”
Wystawa pt. „Księgi hermetyczne” (prezentowana w cyklu „Książka i co dalej”) jest trzecim indywidualnym pokazem prac Sławomira Brzoski w Galerii AT („Czwarty oddech”, 1998, „Płynna tożsamość. Pamięci Paula Wirza”, 2011)