Wyniki studenckiego konkursu „Tu warto żyć” na zagospodarowanie Błoni Wildeckich

Poznaliśmy wyniki jednoetapowego, studenckiego konkursu studialno-koncepcyjnego na opracowanie koncepcji zagospodarowania terenu Błoni Wildeckich, ograniczonego ulicami: Królowej Jadwigi, Droga Dębińska, o. Mariana Żelazka i Dolna Wilda w Poznaniu.

Do konkursu mogły przystąpić osoby studiujące na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Politechnice Poznańskiej lub Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu.

Celem konkursu było wyłonienie najlepszych, twórczych koncepcji kreowania przestrzeni publicznej, w tym terenów zieleni, uwzględniających ich wszechstronne uwarunkowania funkcjonalno-przestrzenne, komunikacyjne, kulturowe, przyrodnicze, krajobrazowe i kompozycyjne, a także potrzeby społeczne. Koncepcje powinny prezentować rozwiązania przyszłościowe (etapowe) realne do wykonania.

Na konkurs wpłynęło 20 prac, a oceniało je jury w składzie:

• dr hab. Elżbieta Raszeja, prof. UAP – przewodnicząca Kapituły,
• dr hab. Hanna Michalak, prof. PP – Politechnika Poznańska, Wydział Architektury,
• dr hab. Agnieszka Wilkaniec – Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,
• Piotr Sobczak – dyrektor Wydziału Urbanistyki i Architektury UMP,
• Przemysław Trawa – prezes Fundacji Rozwoju Miasta Poznania.

Jury zadecydowało o nieprzyznaniu I Nagrody, natomiast przyznało dwie równorzędne II Nagrody, które otrzymali Piotr Banaszek z UAP oraz Emilia Cholewa i Nikodem Cisowski również z UAP.

III Nagrodę zdobył zespół w składzie: Marta Drgas i Mikołaj Gruszczyński (UAP). 

Przyznano również dwa równorzędne wyróżnienia honorowe, otrzymali je studenci Politechniki Poznańskiej — zespół w składzie: Szymon Górka, Aleksandra Franek, Julia Jankowska oraz Julia Szymańska.

Więcej informacji na stronie Architektura i Biznes

II Nagroda (ex aequo)
5 000 zł

laureat
Piotr Banaszek

projekt
Park jako eksperyment

uczelnia
Wydział Architektury i Wzornictwa Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

uzasadnienie jury

Praca została nagrodzona za umiejętne połączenie nowych rozwiązań funkcjonalnych, komunikacyjnych oraz proekologicznych, z poszanowaniem genius loci miejsca i obecnej struktury naturalnej roślinności, w oparciu o minimalną ingerencję człowieka z maksymalnym wykorzystaniem potencjału lokalnych społeczności i siły natury. Doceniono autorską, piękną w swej skromności (także zapisu graficznego) i dojrzałą koncepcję zrównoważonego rozwoju, z wykorzystaniem małej retencji i materiałów recyklingowych, w duchu poprawy jakości przestrzeni i nowych funkcji: społecznych, rekreacyjnych i edukacyjnych, na miarę współczesnych potrzeb różnych grup użytkowników Wildy i Poznania.

II Nagroda (ex aequo)
5 000 zł

laureaci
Emilia Cholewa, Nikodem Cisowski

projekt
Błonia Wildeckie

uczelnia
Wydział Architektury i Wzornictwa Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

uzasadnienie jury

Praca została nagrodzona za kompleksowe podejście do funkcji terenu w granicach opracowania, bez pomijania trudnych do rozwiązania dylematów przestrzennych, związanych z dotychczasowym sposobem zagospodarowania. Doceniono szacunek wobec zastanych układów zieleni, próbę ich udostępnienia oraz wykorzystania na potrzeby mieszkańców miasta, a także dobre rozpoznanie obszaru objętego koncepcją, które zaowocowało licznymi pomysłami na rozwiązanie detali. Zwrócono również uwagę na komunikatywną, syntetyczną formę zapisu graficznego.

III Nagroda
3 000 zł

laureaci
Marta Drgas, Mikołaj Gruszczyński

projekt
Misto-Dzielnica-Muzeum

uczelnia
Wydział Architektury i Wzornictwa Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

uzasadnienie jury

Praca została nagrodzona za umiejętne i pomysłowe zaprezentowanie możliwości wykorzystania miejsca w zależności od pory lub inicjatywy. Podział funkcjonalny umiejętnie nawiązuje do najbliższego otoczenia, tworząc spójną i wzajemnie uzupełniającą się przestrzeń. Strefy sportu, relaksu, natury wykorzystują i wzmacniają istniejące walory a najbardziej zdegradowane miejsca parkingów i targowiska kształtują w sposób wiarygodny względem sąsiedztwa. Momentami zbyt emblematyczna forma prezentacji jest odpowiednio syntetyczna, nie tracąc na czytelności.