Żyjemy w czasach, w których rewolucyjny i pożyteczny plastik, odkrycie sprzed kilku dekad, zyskał miano niszczyciela ziemskiego ekosystemu. Współczesne problemy są wynikową przyzwyczajenia społeczeństwa do nadmiernego, jednorazowego wykorzystywania tworzyw sztucznych i braku pomysłu na ich całkowitą utylizację. Zaistniała sytuacja wymaga pilnej interwencji mającej na celu zahamowanie zmian, które zagrażają zdrowiu i życiu wszystkich mieszkańców ziemi, mórz i oceanów.
Wystawa towarzysząca rozprawie doktorskiej prezentuje proces i projekt zrealizowany w toku kilkuletniej pracy badawczej, której celem było opracowanie biokompozytu, a następnie metody wytwarzania z niego form przestrzennych.
Zakończone sukcesem poszukiwania zaowocowały opracowaniem autorskiego materiału, pochodzenia całkowicie roślinnego, o pełnej zdolności do biodegradacji.
Użytkowy potencjał indywidualnie wyprodukowanego biokompozytu bazującego na włóknach konopnych i skrobi kukurydzianej został zaprezentowany na przykładzie spedycyjnego opakowania wielokrotnego użytku.
W efekcie opracowanego zespołu czynności wytwórczych, opisanych w pracy doktorskiej i przedstawionych na filmie, uzyskane pudełko jest skonstruowane z niezależnych komponentów, które mogą zostać rozdzielone, naprawione lub w przyszłości ulepszone. Prototypowe opakowanie zostało zaprojektowane z myślą o zoptymalizowanym sposobie wytwarzania, który ma potencjał zwiększenia swojej skali, bądź wcielenia specjalistycznych technologii.
Przedstawione dzieło należy traktować jako przykładowe wykorzystanie biokompozytu, którego łatwość wytwarzania może znaleźć zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu.