Wandering through doomerism | Konrad Smela

Wandering through doomerism | Konrad Smela

Galeria Rotunda UAP budynek A,
Al. Marcinkowskiego 29 

24.04 – 5.05

Konrad Smela

Urodzony w 1996 roku w Poznaniu. W 2022 roku ukończył Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu na kierunku Rzeźba, a jego praktyczna praca magisterska została nominowana do Konkursu im. Marii Dokowicz na najlepszy dyplom UAP.  Od tego samego roku pracuje na macierzystej uczelni jako asystent w III Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Studyjnej prowadzonej przez prof. dr hab. Wiesława Koronowskiego. Interesuje się szeroko pojętym medium rzeźbiarskim oraz rysunkiem we wszystkich jego odmianach i formach.

Portfolio: instagram.com/kenka_suru/

Opis:

Na wystawie “Wandering through doomersim” eksploruję znaczenie i wpływ internetowego mema “doomera” oraz swego rodzaju subkultury jaka wokół niego powstała. Zestawiam jego cechy i właściwości z klasyczną dla literatury romantycznej postacią Wertera. Pomiędzy doomerem a Werterem jest wiele intrygujących podobieństw, ale również różnic, które wynikają z odmiennych mediów i sposobów komunikacji. Ten dysonans pomiędzy starym, a nowym starałem się zamknąć w swoich pracach. 

Cykl rysunków traktuje jednocześnie jako rzemieślniczą kopie, może nawet lekko kiczowaty landschaft, ale również jako współczesny fan art, będący hołdem i wyrazem entuzjazmu dla przedstawianych światów gier wideo jak i eskapistycznych tendencji z jakimi wiąże się to medium. Z kolei autoportret jest typowym rzeźbiarskim popiersiem z gipsu, potraktowany jednak został on jak manekin do ekspozycji memicznych atrybutów wirtualnej postaci z którą w pewnym stopniu się identyfikuje.

Posłużyłem się również oryginalnym tekstem “Cierpień młodego Wertera” Goethego gdzie wyszczególniłem poszczególne fragmenty tekstu zestawiając je z wpisami z doomerskich forów na reddit’cie. Interesujące jest dla mnie podobieństwo tych wpisów oraz sama forma oryginalnych listów z książki połączona z publicznymi wpisami z internetowego forum. Swoje przemyślenia i obserwacje zawarłem we wstępie do “Cierpień…” z których można poznać lepiej moje motywacje, oraz wejść w świat postromantycznej apatii i pesymizmu.