Otwarcie wystawy / Opening: 14.11.2022 godz. 18.00.
Podczas wernisażu o godz. 18.30 – artystka z Białorusi – Volha Maslouskaya zaprezentuje performance: Prawie białe, jednak nie białe
Czas trwania wystawy: 14.11.2022 – 30.11.22
Stary Browar, Słodownia (+1), ul. Półwiejska 42 w Poznaniu.
Artyści/Artystki:
Anna Maria Brandys | Rufina Bazlova Stitchit and Collective, Białoruś | Mykhaylo Barabash, Ukraina | Eva Lotte Lisander, Niemcy |Sławomir Brzoska | Elżbieta Cios | Sławomira Chorążyczewska | Anna Goebel | Joanna Imielska | Peter Javorik, Słowacja | Piotr C. Kowalski | Yura Koval, Ukraina | Dáša Lasotová, Czechy | Ute Lindner, Niemcy | Volha Maslouskaya, Białoruś| Sergiy Petlyuk, Ukraina | Katarzyna Podgórska Glonti | Sławomir Sobczak | Szymon Szymankiewicz |Hanna Szumska, Ukraina| Guram Tsibakhashvili, Gruzja| Anna Tyczyńska| Louise Walleneit , Niemcy|
Zespół organizacyjny:
Kurator wystawy – Sławomira Chorążyczewska
Współpraca kuratorska – Anna Tyczyńska
Aranżacja wystawy – Sławomir Sobczak
Identyfikacja wizualna – Szymon Szymankiewicz
Tekst promocyjny – Justyna Ryczek
Koordynacja projektu Biuro Promocji UAP: Piotr Grzywacz, Yuliya Zalozna,
Współpraca przy projekcie: Stary Browar, Iwona Chrząstowska, Dominik Podbielski
Lista instytucji:
Uniwersytet Artystyczny im Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Biuro Promocji UAP, VIA ACTIVA – Społeczne Stowarzyszenie Edukacyjno- Artystyczne, Miasto Poznań, dofinansowanie ze środków budżetowych Miasta Poznań, Stary Browar Słodownia +1
Patronat honorowy nad wydarzeniem sprawują Prezydent Miasta Poznania oraz Rektor Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
Ideą wystawy jest spojrzenie na relacje zachodzące w obszarze Europy Środkowej w kontekście jej sąsiedztwa, sąsiadów, wspólnej historii, tradycji i kultury. Koncepcja wychodzi naprzeciw dyskursowi w próbie definiowania rzeczywistości z perspektywy indywidualnego postrzegania i emocji towarzyszących temu, co wspólne, a nie temu, co nas dzieli – to szukanie pozytywnych aspektów we wzajemnych relacjach wypowiedzianych językiem sztuki. Pejzaż współczesności buduje wielowątkowa, ale wspólna historia, która wbrew niektórym wcale się nie skończyła. Nadal jesteśmy świadkami znaczących zmian w układzie geopolitycznym tej części ziemi, a które w przeszłości niejednokrotnie wpływały na losy całego kontynentu, a nawet świata. Dlatego nie bez przyczyny, miejsce w którym przyszło nam żyć, określane jest sercem Europy…
Będąc – pomiędzy – w samym centrum nieustannie zmieniającego się świata, cechą wspólną wszystkich wyróżnionych wątków jest silne zakotwiczenie w historii, więź emocjonalna na bazie wspólnych wartości i symboli przynależności i tożsamości.
W dużo większym stopniu niż kiedykolwiek, zmuszeni jesteśmy sami siebie zdefiniować. Pojawia się zasadnicze pytanie, które nie jest oczywiste – Kim jestem? Wobec tego – że odpowiem sobie na nie dzisiaj, nie znaczy, że moja odpowiedź będzie ważna jutro.
Dynamika zmieniającego się świata, stawia wiele retorycznych pytań oraz takich, których sensu wciąż szukamy w powiązanej silnie koncentracji na sobie samym. Kiedy rola, którą odgrywamy, buduje naszą tożsamość we współczesnej wielokulturowości, kiedy staje się maską, w której się zatracamy? Czy umiemy wsłuchać się w głos interlokutora w natłoku informacji i chaosie współczesności? Czy umiemy spoglądać w przyszłość z optymizmem? Jak rozumiemy hasła: tolerancja, miłość i solidarność? To tylko niektóre z pytań, które sobie zadajemy.
Pomiędzy osobistym monologiem a wspólnym dialogiem – każdy głos, być może manifest lub tylko dyskretny ślad wypowiedzi wpleciony w przeszłość, teraźniejszość lub przyszłość będzie ważnym elementem wspólnej Konwersacji – wielką podróżą przez wiele granic, języków i kultur.
Wolność wypowiedzi będzie kluczem zamykającym interpretacje i odniesienia. Nie tylko na poziomie indywidualnego spojrzenia artystycznego, ale wyrazistej narracji – wchodząc – między sobą w wielokierunkowy dialog. Wymowę owych relacji może zdeterminować osobista koncepcja artystyczna lub wielość ich przedstawień w budowanych wzajemnych relacjach pomiędzy. Idea projektu pozostawia wiele swobody w poszukiwaniu i doborze medium, formy, indywidualnie tworzonego kodu przekazu i jego rozszyfrowania przez odbiorcę. Zawsze dokonuje się z jakiegoś punktu widzenia czy odniesienia, zarówno na poziomie kreowania jak i jego odczytania.
*odniesienie do książki Olgi Tokarczuk – Księgi Jakubowe
Sławomira Chorążyczewska
The exhibition Conversations. A great journey across many borders, languages and cultures * contextually fits into the program of the 6th edition Poznań Art Week 2022
„Love & Solidarity” Stary Browar Słodownia (+1), Półwiejska 42 in Poznań.
Artists from Poland, Czech Republic, Slovakia, Belarus, Georgia, Ukraine and Germany were invited to participate in the exhibition: Anna Maria Brandys | Mykhaylo Barabash |Rufina Bazlova Stitchit and Collective | Eva Lotta Bruns |Sławomir Brzoska | Elżbieta Cios | Sławomira Chorążyczewska | Anna Goebel| Joanna Imielska |Peter Javorik | Piotr C. Kowalski | Yura Koval | Dáša Lasotová | Ute Lindner| Volha Maslovskaya | Sergiy Petlyuk |Katarzyna Podgórska Glonti | Sławomir Sobczak | Szymon Szymankiewicz |Hanna Szumska| Guram Tsibakhashvili| Anna Tyczyńska| Louise Walleneit
The idea of the exhibition is to look at the relations taking place in the area of Central Europe in the context of the neighborhood, neighbors, common history, tradition and culture. The concept meets the discourse in an attempt to define reality from the perspective of individual perception and emotions accompanying what is common, and not what divides us. It is looking for positive aspects in mutual relations expressed in the language of art.
The contemporary landscape is built by a multi-threaded but shared history, which, contrary to some, has not ended at all. We are still witnessing significant changes in the geopolitical system of this part of the earth, which in the past often influenced the fate of the entire continent, and even the world. Therefore, it is not without reason that the place where we live is called the heart of Europe …
Being – in between – in the very center of a constantly changing world. The common feature of all the highlighted threads is a strong anchoring in history, an emotional bond based on common values and symbols of belonging and identity.
More than ever we are forced to define ourselves. A fundamental question arises that is not obvious – Who am I? Therefore, the fact that I am going to answer them today does not mean that my answer will be valid tomorrow.
The dynamics of the changing world raises many rhetorical questions whose meaning we are still looking for in the strongly related concentration on ourselves. When does the role we play build our identity in contemporary multiculturalism? when does it become a mask in which we lose ourselves? Can we listen to the voice of the interlocutor in the overwhelming amount of information and the chaos of the present day? Can we look to the future with optimism? How do we understand the slogans: tolerance, love and solidarity? These are just some of the questions we ask ourselves.
Between a personal monologue and a common dialogue – every voice, perhaps a manifesto or just a discrete trace of expression woven into the past, present or future will be an important element of the common Conversation – a great journey through many borders, languages and cultures.
Freedom of expression will be the key to closing interpretations and references. Not only on the level of an individual artistic view, but also in a clear narrative – entering into a multidimensional dialogue with each other. The meaning of these relations may be determined by a personal artistic concept or the multiplicity of their representations in the mutual relations between them. The idea of the project leaves a lot of freedom in the search for and selection of the medium, form, individually created code of the message and its decoding by the recipient. It always happens from a point of view or reference, both at the level of creation and reading.
* reference to the book by Olga Tokarczuk – The Books of Jacob
Sławomira Chorążyczewska