L’esprit de l’escalier | wystawa w procesie

Galeria Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Wysokim Poziomie serdecznie zaprasza na wystawę:

L’esprit de l’escalier

czas trwania: 17.01.- 13.02.2022

wernisaż: 17.01.- 13.02.2022

Galeria na Wysokim Poziomie
UAP budynek A, Al. Marcinkowskiego 29

Osoby tworzące: Krzysztof Kędzierski, Dominika Strzelecka, Antonina Karczewska, Ula Urban i Gosia Ciesielska.

Osoby kuratorskie: Aleksandra Zhuchko, Julia Dziewit, Michalina Janas, Agnieszka Kundo

L’esprit de l’escalier (z fr., myśl, pomysł, dowcip na schodach) – doświadczenie, kiedy niezwykle błyskotliwa riposta (odpowiedź na inteligentne, śmieszne czy obraźliwe uwagi lub komentarze) przychodzi danej osobie do głowy zbyt późno („na schodach”, po wyjściu z miejsca dyskusji), wtedy, gdy jest już bezużyteczna, co zazwyczaj łączy się z uczuciem zawodu.

Chcielibyśmy przestać się kryć z l’esprit de l’escalier! Z każdą ripostą na dyktowanie efektów końcowych naszej własnej sztuki. Z każdą niemożnością wykonania czegoś w zamierzony sposób w tak krótkim czasie. A także z potrzebą stworzenia tego, co profesor wykreślił z listy własnych zainteresowań i woli już nie wracać do tematu. Apelujemy o powstawanie miejsc dla sztuki czerpiącej ze wspólnych myśli i odczuć, ale opartej na indywidualnych ostatecznych decyzjach. Czy każde miejsce na uczelni nie powinno takie być? Jest? Czy go nie ma? Miejsce, czy nie-miejsce? Za próbę odpowiedzi na powyższe pytania uznajemy Galerię na Wysokim Poziomie – na takim można zaprezentować wszystko. Wystarczy mieć pomysł i chcieć.

W zasadzie ta przestrzeń galerii znajdująca się na schodach może na pierwszy rzut oka niczym nie różnić się od królestw niektórych profesorów. Prawdziwe nie-miejsce. Jak wszystkie operuje poleceniami: zakazy, nakazy, instrukcje, liczby. Choć z drugiej strony łatwiej się w nie-miejscach (takich jak schody) odnaleźć – ta powtarzalność może się przez chwilę wydać znajoma i przyjazna, myśli się kumulują i nagle wszystkie tłumione refleksje i niezadowolenia dają o sobie znać. I wtedy można by pomyśleć, że dość błyskotliwym pomysłem było stworzenie galerii właśnie tu. Bo galeria to w końcu miejsce, które uwalnia od aury samotności i podobieństwa, charakterystycznej dla nie-miejsc. Choć jednocześnie w bezpiecznej przestrzeni schodów, można cieszyć się dowolnością pomysłów, nawet najbardziej banalnych lub gdzieś już wcześniej widzianych.

Apelujemy o powstawanie miejsc w nie-miejscach pracowni i sal wykładowych. Chcemy rozważać, zastanawiać się, wspinać się i cofać w wybranych przez nas tematach, by móc samodzielnie podjąć właściwe decyzje. Chcemy modyfikować i obmyślać naszą sztukę, ale chcemy słyszeć własne myśli. Chcielibyśmy też, żeby usłyszane były nie tylko przez nas. W końcu żadna strona nie musi się podporządkowywać, możemy po prostu cieszyć się wymianą sugestii na schodach.

Zapraszamy do wspólnotowego korzystania z napotkanych tu pomysłów i do wprowadzania kolejnych. Chcielibyśmy stworzyć miejsce dyskusji i działania, a nie zwykłego patrzenia. Możemy się dzielić, tworzyć razem lub po prostu dyskutować. Wystawa jest procesem, mamy nadzieję, że każdy będzie chciał coś do niego wnieść i z niego wynieść.