Iga Stanisławska i Michał Orlikowski z II Nagrodą w konkursie SARP Kraków

Z przyjemnością zawiadamiamy o zdobyciu przez Igę Stanisławską oraz Michała Orlikowskiego, studentów II roku studiów magisterskich Architektury UAP II Nagrody w Konkursie na najlepszą koncepcję modelowego schroniska górskiego na Lubaniu, zamówionego przez Polskie Towarzystwo Turystyczno‑Krajoznawcze i zorganizowanego przez krakowski oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich.

Projekt powstał w ramach pracowni architektonicznej BOAA pod opieką Michała Bekasa, a opiekę merytoryczną sprawowała Pracownia Interpretacji Przestrzeni – kierownik prof. dr hab. Andrzej Wielgosz, Wydziału Architektury i Wzornictwa

Serdecznie gratulujemy!

W uzasadnieniu Jury czytamy:

Nagrodę przyznano za trafną i syntetycznie przetworzoną formę budynku związaną z charakterem rodzimej architektury. Geometria bryły, użyte materiały, swoją prostotą wpisują schronisko w górski krajobraz, a także nawiązują do cech byłego, już nieistniejącego w tym miejscu schroniska. Rozwiązania funkcjonalne w pełni odpowiadają zadanym elementom programowym oraz ich relacjom widokowym do ich bliższego i dalszego otoczenia.

Schronisko 

Projekt koncepcyjny modelowego schroniska jest kontynuacją schroniskowej tradycji Lubania. Celem obiektu jest racjonalizacja ruchu turystycznego i stworzenie nowego punktu noclegowo-wypoczynkowego na trasie od Krościenka nad Dunajcem do Turbacza. Jedno z głównych założeń projektu było stworzenie budynku z myślą o racjonalnym zminimalizowaniu kubatury obiektu. W tym celu, by budynek schroniska nie dominował swoją skalą, program został podzielony na dwie odrębne części: budynek główny – schronisko, budynek pomocniczy gospodarczy z garażem. Dzięki takiemu rozwiązaniu istnieje również możliwość etapowania inwestycji.

Wartość miejsca 

Ważnym aspektem projektowym było wykorzystanie wartości istniejącego miejsca. Zgodnie z tradycją budowania schronisk – wykorzystujemy elementy już zastane: materiał – kamień z ruin użyty jako podstawa nowego schroniska oraz drewno jako podstawowy budulec na obszarach górskich. Dużą inspiracją do stworzenia nowego obiektu była analiza bryły dawnego schroniska. Wykorzystanie charakterystycznych jej elementów: układ elewacji, podcień, detal, dach, skala.

Materiały 

Budynek schroniska z zewnątrz został pokryty elementami drewnianymi w kolorze czarnym. Parter schroniska wyróżniają drewniane deski w układzie poziomym ułożone na zakładkę. Akcentem na elewacji są równomiernie rozłożone pionowe podziały. Część nocna – dach, została pokryta pionowo ułożonymi sztachetami. Od wschodu i zachodu ściany szczytowe tworzą pełna płaszczyznę na której wybija się jedynie duże okrągłe okno. Na połaciach południowej i północnej sztachetki montowane są w analogiczny sposób jak na parterze – na zakładkę. Akcentem wizualnym jest podest całego budynku – wykonany z kamienia uzyskanego z ruin dawnego schroniska. Jego szara naturalna kolorystyka dopełnia kontrastową w kolorze bryłę budynku.