VIII Pracownia Rysunku – MIĘDZYNARODOWY PLENER

MIĘDZYNARODOWY PLENER
STUDENTÓW UNIWERSYTETU ARTYSTYCZNEGO UAP W POZNANIU – 2017
VIII Pracownia Rysunku

STUDENCI UAP
W POZNANIU
ORAZ STUDENCI PROGRAMU ERASMUS
„LINIA HORYZONTU: FIZYCZNA, MENTALNA. Reprezentacja archetypiczna”
————————————————————————————————————-INTERNATIONAL WORKSHOP AT THE SEASIDE TOWN MRZEŻYNO – 2017
“LINE OF HORIZON: MATERIALISTIC AND COUNSUIOUS. Archetipical reprezentations.”
VIII Drawing Studio
————————————————————————————————————–

Plener oferuje możliwości poznania współczesnych i historycznych kontekstów sztuki poprzez kreatywne wyrażanie związków oraz wpływów świadomości rysunkowej na relacje socjologiczno-kulturowe, naukowe.

Zajęcia obejmować będą działania rysunkowe mające na celu reinterpretację świata i komunikowanie punktu widzenia poprzez omawianie projektów, świadomość kontekstów, gromadzenie danych – research, analizy i debaty. Prowadzone ćwiczenia mają na celu uświadomienie roli sztuki w regenerowaniu i rewitalizacji miast i społeczności.

Jednym ze sposobów nauczania będą bieżące relacje (poprzez magazyny, albumy, filmy)
z różnorodnych artystycznych aren oraz uczelni macierzystych studentów Programu Erasmus.

Dopełniającym elementem będzie również introdukcja odmienności estetyki i uwarunkowań kulturowo-społecznych Dalekiego Wschodu oraz kultury zachodniej.

Wychodząc z założenia, że rysunek jest podstawową formą analizy percepcji przestrzeni i jej dziejów, chęci poznania świata, studenci będą poznawać elementarne pojęcia rysunku związane
z zakrywaniem-odkrywaniem, kontinuum, wyznaczaniem centrum, a także relacji wewnątrz-na zewnątrz, daleko-blisko, razem-osobno, symetria i jej brak. Doświadczenia te, w kategoriach spontanicznego postrzegania, tworzą przestrzeń dla człowieka z jego dynamicznym polem psychologicznym prowadzącym do odczuwania czasu, przemijania, cykliczności. Wraz z przekonaniem, że medium implikuje wymiar materialny wypowiedzi, a wypowiedź artystyczną jako całość cechuje wymiar mentalny, program Pleneru dopuszcza intermedialność przekazu, użycie,
np. fotografii, cytatów – reprodukcji, instalacji, obrazu ruchomego, języka (dotyczy studentów lat starszych oraz dopełniających tematów wolnych).

Studenci zobowiązani zostają do realizacji 2-3 tematów. Istotną częścią współpracy jest zebranie wiedzy, analiza, omówienie projektu poprzedzającego wykonanie ostatecznej realizacji, a następnie omówienie jej i zdokumentowanie. Ćwiczenia praktyczne zakładają omówienie ich pod kątem formalnych rozwiązań.

1.) ZADANIE: Skolekcjonuj wyjątkowe, ekskluzywne figury. Dokonaj przemiany codziennych przestrzeni w przestrzenie ze znaczeniem, intencją.
Referencje:
Rosalind Krauss przytacza następującą myśl: mozg jest medium dla pamięci.

2.) ZADANIE:
Obecność w nieobecności. Nieobecność obiektu może być emocjonalnie bardziej aktywna, aniżeli sam obiekt. Brakująca książka na półce wywołuje więcej odczuć niż sam przedmiot.
Pamięć i waga codzienności ujawnia się przy brakach. Proszę podjąć rozważania na temat cieni , lustra, symetrii oraz korzyści z pustki ;drzwi i okna są wycięte ze ściany, korzyść z koła zależy również od jej pustej przestrzeni.

Odniesienia:
-sztuka brytyjskiej artystki, Rachel Whiteread,
-Jacques Lacan, „Funkcja i pole mówienia i mowy w psychoanalizie”.

3.)“MAPA NA NIEBIE“
Niebo – Lustro Ziemi.

Zadanie zakłada projekt – świetlną nawigację, która mogłaby wykreować mapę na niebie.
Projekcja systemu znaków lub kierunków w na nocne niebo – umożliwiająca odnalezienie pozycji .

4.) „CZAS GĘSTY” ZDOBYĆ OBECNOŚĆ.

ZADANIE: Zrealizuj serię prac (rysunek, fotografia, video, performance, kolekcja…),

w których podejmiesz próbę rozważenia istoty bycia (człowieka, natury, itp.) w kontekście miejsca, czasu. Przemyśl, jak zawężać narrację do niezbędnego minimum.

„…trzeba zrobić wsysiłek, nieludzki, aby przekroczyć granicę naszych możliwości. Być, jakim się jest. Jest to trudne z różnych powodów. Po pierwsze: bardzo rzadko się zdarza, że Jesteśmy. Prawie zawsze Jesteśmy w trakcie tracenia czasu – więc nie Jesteśmy. Po drugie: boimy się być sobą. Ukrywamy się, zasłaniamy. Jesteśmy wytresowani, aby nie być sobą, żeby grać role, które są akceptowane przez innch – a więc nie Jesteśmy. (….)

Zdobyć obecność. Wyłom w czasie potocznym, przesiadka.

Kamień jest kamieniem, ziemia ziemią, las lasem, ogień ogniem, pył na podłodze jest pyłem na podłodze. Kiedy się przechodzi przez góry są momenty, kiedy stajemy naprzeciwko terenu płaskiego. (….)”. Jerzy Grotowski

„Teksty zebrane. Grotowski” Instytut im. Jerzego Grotowskiego (2012).

5.) ZADANIE: Uchwyć jakości światła, wody, atmosfery, wiatru. Morze sprowadzone do archetypicznej reprezentacji nie tkniętej przez człowieka. Możliwe wprowadzenie przeszłości w percepcji odbiorcy.

Referencje:

To co fascynuje Hiroshi Sugimoto (japoński artysta) to przekonanie, że fotografia nie ukazuje prawdy. Nie sprawdza a się tu powszechne przekonanie, że fotografia jest certyfikatem prawdy.

Sam Sugimoto mówi: „Sens fotografii – od 150 lat jest taki, aby kopiować rzeczywistość i reprezentować. Ja jednak mam przeświadczenie o fałszu w odniesieniu do wizji. Obserwując siebie samego – świat jawi mi się jako pewne skonfundowanie pomiędzy obiektywizmem a subiektywizmem. Ludzkie oko jest ciągle poddawane pragnieniu i tak też widzi – poprzez pragnienie umysłu i widzi to co chce widzieć”.

Twierdzi on, że prawdopodobnie istnieje obiektywna prawda na świecie, ale na pewno nie musi to mieć nic wspólnego z obrazem fotografii. Sam Sugimoto rozdarty jest pomiędzy wiarą w istnienie etyki jednocześnie wierząc w jej niemożliwość.

Często fotografuje „nicość”, „otwartość”. Tak powstała seria fotografii „Seascapes” – morzo-pejzaze (seria rozpoczęta w 1980 r.). Fotografowane morza zawsze zawierają linię horyzontu dokładnie pośrodku obiektywu. Uwiecznianie nieco innych motywów morza czy rożnych mórz sprowadza do pewnej jednoczesności, zunifikowania obrazu. Jedyne różnice związane z tymi obrazami to tytuły: „Morze Karaibskie”, „Jamajka”, „Ocean”, „Morze Północne”, etc.. Ostatecznie, to widz ma w swym doświadczeniu do czynienie z prawdą jako nieskończonością , rozciągłością motywu.

Sprowadza on wszystkie morza do wody i powietrza jak do relacji jin-yang .

———————————————————————————————–

ENGLISH:

INTERNATIONAL WORKSHOP AT THE SEASIDE TOWN MRZEŻYNO
“LINE OF HORIZON: MATERIALISTIC AND COUNSUIOUS. Archetypical representations. “

1st TASK:  Collect unique, exclusive figures.

Transform ordinary, common places into space with a meaning and an intention.
Reference: Rosalind Krauss said:  „the brain is the medium for memory”.

2nd TASK: Presence in absence.

Absence of an object is emotionally more active, then the object itself. A missing book on a shelf is more sensed then the book itself. Consider memorials of everyday through revealing the absence.

Consider shadows, mirrors, symmetry and use of emptiness; door and windows are holes cut out from the wall, the utility of the wheel depends also on its empty space.

Reference: art by Rachel Whiteread, Jacques Lacan ” The Language of the Self: The Function of Language in Psychoanalysis”

3rd TASK: “A MAP ON THE SKY” / / a Sky Map

Mirror of the Earth on Sky

A task involves designing a light navigation system, which could create a message on the sky. System of signs or directions sent as a projection on the night sky, letting to find one’s position according some main city places.

4-th TASK: Capture quality of light, water, atmosphere, wind.

Sea understood as an archetypical representation never touched by men.

Reference:

Hiroshi Sugimoto (Japanese artist) believes, that photography doesn’t show the truth, is not a certificate of truth.

He says: „…Sense of photography – from 150 years is to copy reality. I rather believe that photography is a lie. It is confusion between objectivism and subjectivism. Human eye is non-stop under desire and it the way we can see – through our mind. We can see what we want to see. ..”.
He often takes photos of „nothing”, something „opened”.
His famous series of „Seascapes” since 1980 – landscapes of the sea.
He brings sea and air into relation jinn-yang.

5-th TASK: „THICK TIME – TO POSESS PRESENCE”

TASK: Make series of works (drawings, photos, video, performance, collection) –  consider  the sense of being of a human, nature, etc. in the context of time and place/space.  Think how it is possible to articulate  the project within absolute minimum of expression.

Reference: Jerzy Grotowski (research).

Program_pleneru