Mateusz Dąbrowski | w procesie

Zapraszamy na wykład gościnny dr hab prof. ASP w Warszawie Mateusza Dąbrowskiego

Mateusz Dąbrowski | w procesie
19.03.2025 / środa, godz. 13.00
bud.H Kamienica IV piętro

Mateusz Dąbrowski urodził się w 1980 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom zrealizował w pracowni grafiki warsztatowej prof. Rafała Strenta a aneks w pracowni malarstwa prof. Adama Styki. W okresie 2005 – 2019 współpracował z prof. Andrzejem Węcławskim współtworząc Pracownię nr 6. Jest doktorem habilitowanym, profesorem uczelni, prowadzi zajęcia z serigrafii na macierzystej uczelni. Od 2010 roku prowadzi zajęcia z rysunku w
Akademii WIT. Od 2012 roku jest koordynatorem Grupy artystycznej KISSPRINT, zajmujacą sie organizowaniem wystaw i promocją studenckiej grafiki artystycznej w Warszawie. Był uczestnikiem rezydencji artystycznej w Gütersloh w Niemczech w 2008 r., był nominowany do nagrody Paszportu Polityki w 2010 r., otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Biennale Grafiki na Tajwanie w 2010r., Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej na Międzynarodowym Triennale Grafiki w Krakowie w 2009 r., otrzymał stypendium Młodej Polski w 2015 r., nagrodę Prezesa Rady Ministrów za pracę doktorską w 2010 r., pierwszą nagrodę ufundowaną przez firmę Siemens w 2005 r., półroczne stypendium ministerialne w 2010 r. Uczestniczył w Sympozjach Radziejowickich, organizowanych przez dr Bożenę Kowalską.Mateusz Dąbrowski tworzy obiekty i instalacje przestrzenne, zajmuje się też malarstwem i grafiką artystyczną. Koncentruje się wokół zagadnień rzeczywistości niezauważalnej, niewidzialnej lub nielogicznej. Tworzy abstrakcyjne formy w oparciu o próbę zrozumienia nowego, ponowoczesnego humanizmu w odniesieniu do ludzkiej odrębności, intymności i wrażliwości. Dąbrowski wykorzystuje swoje doświadczenie w tworzeniu matryc graficznych do eksperymentowania z różnymi materiałami takimi jak: metal, filc, drewno, papier czy tworzywa sztuczne. Często wykorzystuje materiały “współczeności” – surowe, bądź przemysłowe, nadając im nowe konteksty. Czasem Interaktywny charakter jego obiektów jest kluczowy we współtworzeniu znaczeń. Niektóre rzeźby są prowokowane przez artystę do symultanicznego ruchu z minimalistyczną repetycją, parafrazując pracę żywego organizmu. Dąbrowski porusza swoje obiekty mechanicznie m.in. za pomocą fal elektromagnetycznych, 

infradźwięków czy ruchów powietrza.