45. numer „Konfabulacje pamięci – wokół dziedzictwa Stefana Wojneckiego”
Opieka nad numerem: Marianna Michałowska
W tekście Inteligentna automatyka – fotografia jako przedmiot i podmiot Stefan Wojnecki napisał:
„Obraz fotograficzny jest w pewnym sensie pamięcią zewnętrzną. Jeszcze raz zaznaczam, że jest on trwały, bardziej niezawodny niż obraz pamięciowy w naszym umyśle, ponieważ nie podlega procesom prowadzącym do ubytków lub uzupełnień treści obrazu. To ostatnie zdanie nie w pełni dotyczy fotografii cyfrowej, ponieważ jej dalsza obróbka umożliwia dowolną konfabulację, podobnie jak to się dzieje w umyśle” (S. Wojnecki, Doświadczanie (w) fotografii, Poznań 2016, s. 155.).
Szczególnie ciekawym obszarem zainteresowań poznańskiego artysty były związki, które zachodzą w relacji obrazu fotochemicznego i cyfrowego. W dużej mierze odnosiły się one do funkcjonowania obrazu dokumentowanego i przetworzonego praca pamięci. Po latach chcemy powrócić do tej problematyki, przyglądając się jej w kontekście współczesnych praktyk technologiczno-artystycznych. Interesują nas przekształcenia i granice obrazu fotograficznego, ale też aktualność myślenia o fotografii identyfikowanej z pojęciami „fotografia intermedialna” i „postmedialna”.
Poświęcając numer „Zeszytów Artystycznych” wybitnej postaci artysty, pedagoga i animatora fotografii w polskim środowisku fotograficznym, Stefanowi Wojneckiemu zadajemy pytanie o to, jak pamiętamy archiwum fotografii, ale też jak je przekształcamy pod wpływem własnych doświadczeń i przeżyć. Co znaczy dla nas „dziedzictwo” nurtów artystycznych, które ukształtowały obraz polskiej fotografii na przełomie XX i XXI wieku? Czym było i jest „środowisko fotograficzne”? Czy obraz pamięciowy dzisiaj rozumiemy inaczej niż wydawało się wówczas? Czy przemiany zachodzącą w polskiej fotografii i teorii obrazu były twórcze na tle przeobrażeń kultury europejskiej? Jakie wątki poruszały?
Więcej informacji: https://za.uap.edu.pl/?page_id=1818