Krzysztof Wodiczko i Jarosław Kozakiewicz w Skali

Rozbrajanie kultury
Krzysztof Wodiczko | Jarosław Kozakiewicz

15.10–14.11.2018
otwarcie wystawy: 15 października, godz. 18:00
spotkanie z Krzysztofem Wodiczko i Jarosławem Kozakiewiczem:
18 października, godz. 18:00
kurator: Marek Wasilewski

galeria :SKALA
ul. Święty Marcin 49a, Poznań

Galeria :SKALA przedstawia fragment pokazywanego w ubiegłym roku w Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie projektu Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen im. Józefa Rotblata. Umieszczony w centrum placu marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie instytut mógłby być intelektualnym centrum badań i spotkań, zmierzających do zmiany dominującego paradygmatu kultury gloryfikującej śmierć i przemoc. Inspirowani działalnością polskiego laureata Nagrody Nobla Józefa Rotblata, artyści pragną przyczynić się do – jak to nazywają – „odwojnienia” kultury. Projekt nawiązuje do zaproponowanego dla Paryża przez Wodiczko Muzeum Obalenia Wojen, które miało się mieścić w przestrzeni Łuku Triumfalnego. W roku 2012 w Nantes odsłonięto pomnik obalenia niewolnictwa, którego autorem był Krzysztof Wodiczko.

Krzysztof Wodiczko ukończył studia na Wydziale Projektowania Przemysłowego ASP w Warszawie. Po studiach pracował jako projektant w zakładach przemysłowych: początkowo w UNITRA Warszawa, potem (w latach 1970‑1977) w Polskich Zakładach Optycznych w Warszawie. W 1977 roku wyjechał z Polski, najpierw do Kanady, gdzie pracował na Uniwersytecie Guelph. Od 1979 roku wykładał w Ontario College of Art w Toronto, a od 1977 do 1981 roku w Nova Scotia College of Art and Design w Halifaksie. W 1983 roku przeniósł się do Nowego Jorku, a w 1991 do Bostonu, gdzie zaczął nauczać w Massachusetts Institute of Technology. Od 1994 roku był dyrektorem Center for Advanced Visual Studies MIT. Obecnie wykłada w Harvard Graduate School of Design i na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2007 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa ASP w Poznaniu. W 1987 roku opracował „Pojazd dla bezdomnych”, który przez dwa lata testował na ulicach Nowego Jorku. Od 1980 roku pracował nad projekcjami slajdowymi, a od 1996 także filmowymi na budynkach w przestrzeni miejskiej.
W 1985 roku wyświetlał przez dwie godziny obraz swastyki na tympanonie ambasady RPA w Londynie w ramach protestu przeciw polityce apartheidu. W 2009 roku na 53. Biennale w Wenecji, w Pawilonie Polskim artysta zaprezentował swoją instalację „Goście”.. Tematykę obecności imigrantów w społeczeństwie poruszał jego projekt „Laska tułacza” (1992), prezentowany m.in. w Barcelonie, Nowym Jorku, Paryżu i Marsylii.

Jarosław Kozakiewicz jest artystą uprawiającym sztukę na pograniczu rzeźby i architektury krytycznej. Ukończył rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, studiował także w The Cooper Union for the Advancement Of Science and Art w Nowym Jorku. W 1997 roku zdobył stopień doktora na warszawskiej ASP. Jest autorem wielu utopijnych projektów. W 2005 roku wygrał konkurs na projekt Parku Pojednania w Auschwitz, a w 2007 zrealizował w niemieckim Baerwald landartowy projekt „Mars”.