Po co nam posthumanizm? Spór nie tylko filozoficzny (30 XI-1 XII 2018)
Celem konferencji jest podjęcie dyskusji nad przydatnością perspektyw posthumanistycznych w radzeniu sobie z kontrowersjami naukowymi, kulturowymi, politycznymi, społecznymi.
Pytania kluczowe brzmią: czy coraz częstsze odwołania do posthumanistycznych metodologii oraz narzędzi badawczych zmniejszają czy zwiększają złożoność rzeczywistości? Czy posthumanizm pomaga radzić sobie z natłokiem innowacji stwarzających nowe wyzwania i redefiniujących człowieczeństwo, czy jedynie mnoży kontrowersje w niestabilnych czasach?
Ponadto ważne dla nas będzie przyjrzenie się relacji pomiędzy przyrodoznawstwem a naukami społecznymi i humanistycznymi. Mamy nadzieję sprawdzić, na ile dzięki posthumanizmowi możliwe jest wypracowanie stanowisk wykraczających poza impas debat toczonych w ramach „wojen o naukę” (Science Wars).
Podczas konferencji poruszymy także wątki polityczne obecne w myśli posthumanistycznej. Chcemy zbadać, czy słusznie niektórzy upatrują w niej potencjału emancypacyjnego, czy– jak uważają inni – wraz z kresem humanizmu zagubiony zostanie też zawarty w nim ładunek emancypacyno- krytyczny. Interesuje nas również tak zwana polityka natury. Spróbujemy także odpowiedzieć na pytanie, czy posthumanizm dokonał całkowitego i konsekwentnego odrzucenia tradycyjnych obrazów świata.
Pytanie o estetyczne wymiary posthumanizmu nie dotyczy jedynie pola sztuki, ale przede namysłu nad tym, czy można uznać artystów (być może przede wszystkim nie-ludzkich) za emisariuszy przyszłości, testujących granice tego, co możliwe. Wreszcie posthumanizm to, naszym zdaniem, również myśl, która odsłania kontury wyłaniającej się apokalipsy, spowodowanej potencjalnymi, katastrofalnymi zmianami klimatycznymi i środowiskowymi.
W doborze abstraktów wystąpień brane będzie pod uwagę to, w jakim stopniu artykułowany jest praktyczny, aspekt ujęć posthumanistycznych. Organizatorzy preferować będą te tematy wystąpień, które proponują zmaganie się z pewnym wycinkiem rzeczywistości przy pomocy konkretnych posthumanistycznych narzędzi.
Tematy:
Granice podmiotowości i sprawczości – roślinne, zwierzęce, ludzkie, cyborgiczne, geologiczne, mykologiczne itd.
Bioart, estetyka środowiskowa, animal studies – posthumanistyczne wyzwania dla estetyki
Polityczna wielowymiarowość posthumanizmu.
Posthumanizm a pozostałości tradycyjnych o obrazów świata.
Posthumanizm a podmiot historii – człowiek, glob, wszechświat (perspektywa kosmiczna).
Antropocen, Kapitalocen, wielkie wymieranie – posthumanizm i powrót apokaliptycznych narracji.
Nowy materializm, zwrot ku ontologii, realizm spekulatywny– filozofia i posthumanistyczne interwencje.
Transhumanizm versus posthumanizm – człowieczeństwo między przebóstwieniem a przekroczeniem granic ludzkiego i pozaludzkiego.
Powtórne zaczarowanie świata, magiczność, animizm – posthumanistyczne horyzonty postsekularne.
Śmierć, życie, nekropolityka – posthumanistyczne ujęcia klasycznych teorii.
Neohumanizm, prawa zwierząt, postenviromentalizm – rola człowieka w posthumanistycznym świecie.
Posthumanizm a problem tzw. praw człowieka.
Opłata konferencyjna: 350 zł (250 zł – doktoranci)
Zgłoszenia na konferencję (abstrakt o objętości 300 słów): posthumanizm2018@gmail.com
Termin nadsyłania zgłoszeń: 5 pażdziernika
Teksty wystąpień ukażą się w recenzowanym czasopiśmie naukowym „Senus Historiae” (11 pkt) – termin nadsyłania tekstów: 31 grudnia
Organizatorzy: Instytut Filozofii UAM oraz Machina Myśli