Przejdź do treści

Punktem wyjścia do prezentowanego tematu, były zagadnienia związane z somnambulizmem (sennowłóctwem) – zjawiskiem dotyczącym utraty kontroli nad ciałem i umysłem podczas snu. Osoby z tym zaburzeniem poruszają się w sposób świadomy, ale świadomy tylko dla swojego nieświadomego ja. Celem tego projektu było znalezienie śladów nieświadomości i próba ich zracjonalizowania.
Praca powstała w oparciu o własne doświadczenia dotyczące lunatykowania. W ciągu dwóch lat (2016-2018) obserwowałem samego siebie przez 24 godziny na dobę. Towarzyszyło mi uczucie niepokoju, napięcia i lęku. W trakcie 675 dni zarejestrowałem 11 epizodów lunatycznych.
Plastycznym efektem realizacji projektu jest dziennik, film i 11 grafik.
Dziennik jest szczegółowym – godzina po godzinie- zapisem tego, co robiłem danego dnia, co spożywałem, co oglądałem itp. np. czy piłem alkohol (i ile), czy zjadłem śniadanie, jakie robiłem ćwiczenia na siłowni, czy coś wyprowadziło mnie z równowagi. Przy pomocy różnych kolorów, wyodrębniłem siedem powtarzających się czynników, które pojawiają się w dniach poprzedzających epizody sennowłóctwa. Film poklatkowy, pokazuje to co się wydarzyło pomiędzy pierwszy ujęciem, a końcowym. Potraktowałem ten sposób „filmowania” jako punkt wyjścia do prac graficznych. Wyselekcjonowałem do grafik kadry, które najbardziej oddają czy potęgują napięcie, irracjonalność oraz specyfikę mojego stanu. Na marginesie (passe partout) pojawiają się, moje autorskie komentarze oraz tekst spisany z dziennika. Grafiki są wykonane ręcznie w technikach druku płaskiego (algrafia, serigrafia, offset).
Konfrontację moich obserwacji, notatek w formie dziennika oraz prac graficznych z publicznością traktuję jako swój osobisty „comming out”.

  • Autor: Aleksandra Gaj
  • Opublikowano: 20.11.2018, 11:20
  • Ostatnia edycja: 29.05.2019, 14:42